«Αυτό που είπε, χθες, ο Πρωθυπουργός είναι ότι όλα τα εργαλεία που μπορεί να βοηθήσουν στο μετριασμό των επιπτώσεων των αυξήσεων, τα εξετάζουμε, τα αξιολογούμε και βρίσκονται στο τραπέζι. Γιατί δεν έχουμε προχωρήσει, μέχρι τώρα, στην αξιοποίηση κάθε φορολογικού εργαλείου; Για τρεις λόγους» τόνισε σε συνέντευξη του στον Real Fm ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου και εξήγησε:
«Πρώτον, διότι υπάρχει ένας ισχυρός προβληματισμός – παρά τη δουλειά που θα κάνουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί, χωρίς αμφιβολία- για το αν αυτό θα το νιώσει ο καταναλωτής στην τσέπη του ή θα απορροφηθεί από τα άλλα ενδιάμεσα κόστη που όλα τους είναι αυξημένα, εδώ και πάρα πολύ καιρό. Δηλαδή, εδώ κινδυνεύεις να κάνεις κάτι που θα στερήσει έσοδα από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, αλλά να μην το νιώσει ο καταναλωτής στην τσέπη του.
Το δεύτερο, είναι ότι στη χώρα μας υπάρχει μια πάρα πολύ ισχυρή εξάρτηση από τον Φ.Π.Α. των δημοσίων εσόδων. Πολύ μεγαλύτερη απ’ ό,τι σε άλλες χώρες. Άρα, αυτά είναι χρήματα που θα λείψουν από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, που θα χρηματοδοτούσαν μια σειρά από κοινωνικές δαπάνες και που πρέπει να υπάρχουν και ως εφεδρείες για επιπλέον στήριξη σε μια σειρά από δυσκολίες που έχουμε και που ενδεχομένως γίνουν ακόμα μεγαλύτερες στο μέλλον.
Και το τρίτο ότι θα ήταν μια λογική οριζόντιας στήριξης σε όλους -όλοι έχουν ανάγκη χωρίς αμφιβολία- την ώρα που κάποιοι έχουν περισσότερη ανάγκη και ο προσανατολισμός της Κυβέρνησης είναι κυρίως να βοηθά αυτούς που έχουν περισσότερο ανάγκη».
«Παρ’ όλα αυτά, προφανώς, όσο η κρίση διαρκεί, όσο οι δυσκολίες αυξάνονται, δεν πρέπει να είμαστε δογματικοί. Κρατούμε ως σκέψη την παρέμβαση και σε αυτά τα κομμάτια. Προφανώς και θα αφορά περιορισμένα είδη πρώτης ανάγκης και προφανώς για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Όμως, για να είμαστε ξεκάθαροι, δεν είμαστε ακόμη εκεί. Εξακολουθούν οι προβληματισμοί που έχουμε για την αποτελεσματικότητα του μέτρου, σε σχέση με το κόστος του» τόνισε.
Για τις δημοσκοπήσεις
«Ο κόσμος είναι αγανακτισμένος με την ακρίβεια. Ο κόσμος έρχεται από μια δεκαετή κρίση, από την πανδημία. Την ώρα που αισθανόμαστε ότι πλησιάζουμε στο να αποκαταστήσουμε την κανονικότητα, συμβαίνει και κάτι άλλο -όχι μέσα στη χώρα, αλλά έξω από τη χώρα- που αναστατώνει πολύ περισσότερο τις ζωές των πολιτών. Άρα, η κοινωνία -και δικαιολογημένα- έχει μπουχτίσει, έχει κουραστεί, βρίσκεται σε μια απόγνωση, σε μια αγανάκτηση γι’ αυτά που αντιμετωπίζει. Και είναι απολύτως φυσιολογικό αυτή την αγανάκτηση να την εισπράττει ως φθορά και η Κυβέρνηση. Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό. Δεν ζούμε σε άλλη γη, δεν είμαστε αλλού. Ούτε δεν έχουμε ξαναδεί πως οι πολίτες απαιτούν καλύτερη διαχείριση και την καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Αυτό είναι που εισπράττουμε από τον κόσμο και οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς απέναντι σε αυτό. Από την άλλη, όταν έχεις την ευθύνη διακυβέρνησης, οφείλεις οι πολιτικές που παίρνεις να εξασφαλίζουν και την κοινωνική συνοχή και τη στήριξη του κόσμου και να μην τινάξουν τη χώρα στον αέρα. Πολλές φορές ο συνδυασμός αυτής της εξίσωσης δεν βγαίνει σε όλα. Και υπάρχουν οι αντιδράσεις, υπάρχει η δυσαρέσκεια, υπάρχει η τοποθέτηση της κοινής γνώμης. Συγκρατώ ότι, παρά τα όσα έχουμε περάσει, ο κόσμος αναγνωρίζει ότι αυτή η Κυβέρνηση έχει διαχειριστεί κρίσεις που δεν παρήγαγε η ίδια. Έχει διαχειριστεί κρίσεις πρωτόγνωρες πολλές από αυτές και παρ’ όλα αυτά εξακολουθεί η διαφορά της από την Αξιωματική Αντιπολίτευση να είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που είχαμε σε προηγούμενες εκλογές».
Για την κριτική του ΣΥΡΙΖΑ
«Η αγωνία του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι το πώς θα βρούμε παραπάνω χρήματα, για να βοηθήσουμε τον κόσμο. Η αγωνία του ΣΥΡΙΖΑ είναι να χτίσει ένα αντιπολιτευτικό αφήγημα, ότι εδώ υπάρχουν κάποιοι που βγάζουν πολλά λεφτά, την ώρα που ο κόσμος δεν μπορεί να πληρώσει τους λογαριασμούς και η Κυβέρνηση είναι με αυτούς τους λίγους. Δεν αντέχει στη λογική αυτό το επιχείρημα. Αυτή η ρητορική περί αυθαιρεσίας, περί αισχροκέρδειας, περί λίγων εκλεκτών που κονομάνε, την ώρα που οι πολλοί υποφέρουν, είναι μια χρεοκοπημένη λογική στη συνείδηση του κόσμου. Είναι η προσωποποίηση, ο ορισμός του λαϊκισμού, που αποδυναμώνεται και αποδομείται από την ίδια την πραγματικότητα. Επικαλούνται δισεκατομμύρια και νούμερα, που δήθεν τους έχει πει η ΡΑΕ. Βγαίνει η ΡΑΕ και λέει: «Εμείς δεν έχουμε προσδιορίσει τίποτα ακόμη. Ψάχνουμε τον τρόπο. Σε λίγες μέρες θα το πούμε στην Κυβέρνηση». Λένε ότι ο Μητσοτάκης είναι με τους λίγους και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να κερδίζουν οι εκλεκτοί επιχειρηματίες. Και βγαίνει ο Μητσοτάκης και λέει ότι το 90% θα φορολογηθεί και θα γυρίσει πίσω στον κόσμο. Μας λένε ότι η Δ.Ε.Η. κερδοσκοπεί σε βάρος του Έλληνα φορολογούμενου και του Έλληνα καταναλωτή και η Δ.Ε.Η. έχει επιδοτήσει με 800 εκατ. ήδη, απευθείας στους καταναλωτές, απορροφώντας μέρος των αυξήσεων.
Όλα αυτά εξυπηρετούν μία λογική ενός αντιπολιτευτικού αφηγήματος, που αρνείται, όμως, το αυτονόητο. Αρνείται ότι η κρίση που αντιμετωπίζουμε στη χώρα είναι παγκόσμια και εισαγόμενη και άρα δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Χρειάζεται σοβαρότητα, χρειάζονται συγκεκριμένα μέτρα, χρειάζονται πράξεις, που θα μετριάζουν, δεν θα μηδενίζουν. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Εδώ χρειάζεται σοβαρότητα, υπευθυνότητα και ειλικρίνεια. Δεν χρειάζεται δημαγωγία και λαϊκισμός.
Όλα τα στοιχεία για τη Δ.Ε.Η. είναι διαφανή και σε πρόσβαση σε όποιον θέλει να ελέγξει. Η Δ.Ε.Η. έχει κάνει, ό,τι έπρεπε για να είναι σε θέση σήμερα να στηρίζει την ελληνική κοινωνία και να δίνει 800 εκατ. για να μετριαστούν οι επιπτώσεις του ρεύματος. Για να μπορεί να υλοποιεί ένα επενδυτικό σχέδιο, προκειμένου να αυξήσουμε το μίγμα των ΑΠΕ και να μην ξαναβρεθούμε ποτέ στο μέλλον, σε αυτή τη δυσάρεστη θέση να είμαστε τόσο πολύ εξαρτώμενοι από ένα καύσιμο που οι διεθνείς κρίσεις το οδήγησαν να πάρει αυτές τις τιμές. Η πολιτική αντιπαράθεση πρέπει να γίνεται πάνω σε αυτές τις βάσεις. Αν κάποιος θέλει να είναι υπεύθυνος και σοβαρός, αυτό πρέπει να πει στον Έλληνα πολίτη. Πρέπει να του πει, δηλαδή, σε ποια κατάσταση ήταν η Δ.Ε.Η., επί των ημερών του, που είχε φτάσει τη μετοχή της, γιατί δεν είχε κάνει επενδύσεις, γιατί οδήγησε στην απαξίωση συνολικά της εικόνας της στην ελληνική κοινωνία και γιατί, παρ’ όλα αυτά, είχαν κάνει και αυξήσεις. Άκουγα τον κ. Τσίπρα, στην τηλεοπτική του συνέντευξη χθες, να λέει ότι εμείς δεν είχαμε κάνει αυξήσεις. Είχαν κάνει 8% μεσοσταθμικά αυξήσεις στα τιμολόγια. Δεν το λέω εγώ, το λέει ο επικεφαλής της Δ.Ε.Η. εκείνων των ημερών, χωρίς καμία ενεργειακή κρίση.
Για τις εκλογές
«Εμείς έχουμε μία παραδοσιακή θέση, αξιακή, απέναντι στα πράγματα. Πιστεύουμε ότι η χώρα πρέπει να έχει μια σταθερή και ισχυρή Κυβέρνηση. Και η αυτοδυναμία είναι το καλύτερο μέσο, ο καλύτερος τρόπος για να έχουμε αυτή τη σταθερότητα και αυτή τη διάρκεια για πολλούς λόγους και για επιχειρήματα που έχουν συζητηθεί και θα συζητηθούν και όταν έρθει η ώρα ξανά στο δημόσιο διάλογο. Όταν έρθει εκείνη η ώρα, θα προτάξουμε ποιο ήταν το έργο μας, τι διαχειριστήκαμε, τι πετύχαμε. Αφήστε να φτάσουμε μέχρι το τέλος της Άνοιξης του ‘23 που θα γίνουν οι εκλογές. Αφήστε να δούμε πώς η Κυβέρνηση θα έχει διαχειριστεί συνολικά αυτήν την τεράστια κρίση. Τι θα έχουμε καταθέσει ως αποτέλεσμα της δουλειάς μας και ως προοπτική για τον κόσμο και ανάλογα με το τι θα συμβεί τότε, θα δούμε.
Ο Πρωθυπουργός είπε ότι για μας, το ζητούμενο είναι η σταθερότητα. Η αυτοδυναμία εξακολουθεί να παραμένει όχι αυτοσκοπός, αλλά το μέσο για τη σταθερότητα αυτή. Παρ’ όλα αυτά, στις εκλογές μιλά ο λαός, ψηφίζει ο κόσμος. Εάν η ελληνική κοινωνία, έχει κάτι να μας πει εκείνη την περίοδο, διαφορετικό από αυτό που πιστεύουμε εμείς ότι είναι η καλύτερη εγγύηση μιας σταθερής διακυβέρνησης, δεν μπορείς να κλείνεις τα αυτιά σου, να την αγνοείς. Αυτός είναι ο νόμος της Δημοκρατίας. Θα δούμε, με βάση τις συνθήκες τότε που θα διαμορφωθούν, τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Και δεν θα το δούμε μόνο εμείς, θα το δουν και θα μιλήσουν και άλλοι. Υπάρχει περιθώριο ποτέ συνεργασίας Νέας Δημοκρατίας με το ΣΥΡΙΖΑ; Την ώρα που υπάρχει πόλεμος και κρίσεις, πετούν δεξιά και αριστερά ατεκμηρίωτα δισεκατομμύρια, μιλούν για κρίσεις που έχουν ονοματεπώνυμο Μητσοτάκη, υποστηρίζουν ότι δεν φταίει για την άνοδο της τιμής του φυσικού αερίου αυτό που γίνεται από τη Ρωσία στην Ουκρανία, αλλά το ότι ο Πρωθυπουργός είναι νεοφιλελεύθερος και έχει πλούσιους φίλους και μόνο αυτούς ενδιαφέρεται να φροντίσει. Σοβαρά, υπάρχει πάνω σε αυτό κάποια βάση συνεννόησης και συνεργασίας με τους ανθρώπους αυτούς; Δεν υπάρχει. Μας χωρίζει ένα χάσμα αντίληψης και ανάλυσης στην πολιτική, βάθους σκέψης, με βάση αυτά που συμβαίνουν. Οι άνθρωποι βρίσκονται αλλού. Βρίσκονται σε σχήματα ξεπερασμένων δεκαετιών. Προσπαθούν να ερμηνεύσουν το σήμερα με τους φακούς του χθες. Είναι δύσκολο κανείς να συνεννοηθεί ή να επικοινωνήσει.
