Ξεκινάνε να πολλαπλασιάζονται την άνοιξη, αλλά ειδικά αυτή την περίοδο, δηλαδή το καλοκαίρι, τα τσιμπήματα από μέλισσες και σφήκες δίνουν και παίρνουν. Και πέρα από επώδυνα θέλουν και μεγάλη προσοχή.
Το τσίμπημα από αυτά τα έντομα δεν είναι απλώς ενοχλητικό, αλλά μπορεί να είναι επικίνδυνο, ειδικά σε περιπτώσεις αλλεργίας. Γι’ αυτό, είναι εξαιρετικά σημαντικό να γνωρίζουμε τις σωστές πρώτες βοήθειες, πότε είναι αναγκαίο να επισκεφτούμε έναν γιατρό και πώς μπορούμε να ανακουφίσουμε γρήγορα τον πόνο και το πρήξιμο.
Όταν σας τσιμπάει μια μέλισσα ή μια σφήκα, εγχέει δηλητήριο μέσω του κεντριού της στο δέρμα σας. Οι σφήκες έχουν κεντριά χωρίς ακίδες, που συνήθως παίρνουν μαζί τους μετά το τσίμπημα. Έτσι, αυτά τα έντομα μπορούν να τσιμπήσουν πολλές φορές μέσα σε λίγο χρόνο, ενώ η μέλισσα έχει ένα αγκαθωτό κεντρί που παραμένει στο δέρμα του θύματος μαζί με τον δηλητηριώδη σάκο.
Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, περίπου 3% των ανθρώπων που δέχονται τσίμπημα από μέλισσα ή σφήκα έχει κάποια αλλεργική αντίδραση στο τσίμπημα και έως το 0,8% των θυμάτων από τσίμπημα μέλισσας έχουν σοβαρή και απειλητική για τη ζωή τους αλλεργική αντίδραση που είναι γνωστή ως αναφυλαξία.
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μόνο μια τοπική αντίδραση σε τσίμπημα μέλισσας. Στην κανονική αντίδραση σε τσίμπημα μέλισσας, το δέρμα κοκκινίζει και πονάει. Ακολουθεί τοπικό οίδημα ή/και κνησμός, αλλά ο πόνος εξαφανίζεται συνήθως μετά από μερικές ώρες. Στη λεγόμενη μεγάλη τοπική αντίδραση σε τσίμπημα εντόμου, το πρήξιμο, η ερυθρότητα και ο πόνος μπορεί να διαρκέσει μέχρι και μία εβδομάδα.
Σε μια συστημική αλλεργική αντίδραση, ολόκληρο το σώμα επηρεάζεται. Το θύμα μπορεί να αναπτύξει κνίδωση, ερυθρότητα ή πρήξιμο σε περιοχές του σώματος μακριά από το σημείο του τσιμπήματος. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν επίσης έμετο, ναυτία, διάρροια και ζάλη.
Τι πρέπει να κάνουμε
Εάν έχετε γνωστό ιστορικό σοβαρών αντιδράσεων σε τσιμπήματα εντόμων ή αν αντιμετωπίζετε οποιαδήποτε σοβαρά συμπτώματα από εκείνα που αναφέρονται παραπάνω, καλέστε άμεσα έναν γιατρό ή τις Πρώτες Βοήθειες.
Προσδιορίστε αν το κεντρί είναι ακόμα στο δέρμα σας (αναζητήστε μια μικρή μαύρη κουκκίδα στο σημείο του τσιμπήματος) και αφαιρέστε το αμέσως όταν είναι ορατό στην πληγή. Πολλοί γιατροί συστήνουν τη χρήση ενός σκληρού αντικειμένου, όπως μια πιστωτική κάρτα ή ένα μαχαίρι για να το σύρετε πάνω από την περιοχή και να αφαιρέσετε το κεντρί. Το δηλητήριο της μέλισσας είναι στον σάκο του κεντριού, ο οποίος παραμένει στο δέρμα του θύματος και μπορεί να πάρει 2-3 λεπτά για να απελευθερώσει όλο το δηλητήριο. Έτσι η άμεση απομάκρυνση του κεντριού μπορεί να μειώσει τη σοβαρότητα του τσιμπήματος.
Εφαρμόστε πάγο ή κρύες κομπρέσες στην περιοχή για να μειώσετε την φλεγμονώδη απόκριση του οργανισμού.
Καθαρίστε την περιοχή με σαπούνι και νερό, στη συνέχεια εφαρμόστε μια κρέμα υδροκορτιζόνης για να μειώσετε τη σοβαρότητα της αντίδρασης. Εναλλακτικές θεραπείες περιλαμβάνουν μια πάστα φτιαγμένη από άψητο λιωμένο κρέας και νερό (το ένζυμο στο κρέας μπορεί να διασπάσει το δηλητήριο της μέλισσας) ή μια πάστα από μαγειρική σόδα και νερό.
Πάρτε ένα αντιισταμινικό, όπως η διφαινυδραμίνη σε μορφή ταμπλέτας ή/και κάποιο απλό αναλγητικό, όπως η ιβουπροφαίνη, ή ακεταμινοφαίνη για μεγαλύτερη ανακούφιση από τα συμπτώματα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα τσιμπήματα στο στόμα ή την μύτη, ακόμα και σε άτομα που δεν είναι αλλεργικά σε τσιμπήματα μέλισσας, απαιτούν επείγουσα ιατρική περίθαλψη, δεδομένου ότι μπορεί να οδηγήσει σε οίδημα που μπορεί να παρεμβαίνει με την αναπνοή.
