Παρουσιάζεται αυτή την ώρα σε σύσκεψη στο Μαξίμου υπό τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, το σχέδιο της διαμόρφωση Εθνικής Στρατηγικής για την Πρόληψη της Βίας και την Αντιμετώπιση της Παραβατικότητας Ανηλίκων και της εφαρμογής Kids Wallet κατά την οποία θα ακουστούν βιωματικές μαρτυρίες μαθητριών, θα χαιρετίσει ο υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος, θα υπάρξουν τοποθετήσεις του υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής Δημήτρη Παπαστεργίου και των συναρμόδιων υπουργών (που θα εξειδικεύσουν τα μέτρα στις 12:30) Παιδείας Σοφίας Ζαχαράκη, Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, Δικαιοσύνης Γιώργου Φλωρίδη, Κοινωνικής Συνοχής Δόμνας Μιχαηλίδου, Αναπληρωτή Αθλητισμού Γιάννη Βρούτση, Υφυπουργού Υγείας Δημήτρη Βαρτζόπουλου και της Προέδρου της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων Βάσως Αρτινοπούλου. Την παρουσίαση θα κλείσει με ομιλία του ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Θα ακολουθήσει στις 12:30 η εξειδίκευση των μέτρων από τους αρμόδιους υπουργούς.
Σκέρτσος: Πολυπαραγοντικό φαινόμενο η παραβατικότητα ανηλίκων
Για ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο και πρόβλημα έκανε λόγο ο υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος σχολιάζοντας την παραβατικότητα ανηλίκων, κατά την παρουσίαση της Εθνικής Στρατηγικής.
“Για πρώτη φορά η Ελλάδα διαθέτει ένα συγκροτημένο κείμενο στρατηγικής που μας βοηθά να κατανοήσουμε, να ερμηνεύσουμε το πρόβλημα, να αποκωδικοποιήσουμε τις αιτίες και να σχεδιάσουμε καλύτερες πολιτικές” τόνισε ο κ. Σκέρτσος.
“Η Ελλάδα, με βάση και την αξιολόγηση που έχει κάνει η Επιτροπή και η κυβέρνηση μας, έχει σχεδιάσει και υλοποιήσει από το 2019 138 πολιτικές που αφορούν όλες τις εκφάνσεις της βίας. Και μιλάμε για βία που αφορά την ενδοοικογενειακή βία, την ενδοσχολική βία, τη βία στην κοινότητα, δηλαδή την αθλητική, την εξτρεμιστική, τη ρατσιστική βία, αλλά και την ψηφιακή βία” πρόσθεσε.
“Αυτή τυπολογία πλέον έχει γίνει. Μας βοηθά να προσεγγίσουμε καλύτερα και αποτελεσματικότερα το πρόβλημα και να δώσουμε πιο αποτελεσματικές και πειστικές απαντήσεις” κατέληξε.
Α. Καραπιδάκη: Κομμάτι της καθημερινότητάς μας η ανήλικη παραβατικότητα
Η Ανθή Καραπιδάκη, μαθήτρια Λυκείου, μίλησε στην εκδήλωση για το πώς βιωματικά αντιμετωπίζει ζητήματα παραβατικότητας ανηλίκων στη σχολική κοινότητα με τις παρέες της.
“Παρ’ όλο που η πολιτεία δείχνει το ενδιαφέρον της και προσπαθεί να λάβει μέτρα για να μας βοηθήσει εμάς, θεωρώ ότι γενικότερα οι μεγάλοι έχουν μια διαφορετική αντίληψη του πώς πραγματικά εμείς βιώνουμε το φαινόμενο της ανήλικης παραβατικότητας. Και αυτό φάνηκε νομίζω και από τη σειρά του Netflix που βγήκε πρόσφατα γύρω από την οποία δημιουργήθηκε μια καταιγίδα αντιδράσεων από τους μεγάλους. Όλοι είχαν σοκαριστεί. Τους φαινόταν πάρα πολύ περίεργο ότι τα παιδιά ανταλλάσσουν τέτοιου είδους μηνύματα. Ότι τα παιδιά μπορούν να κάνουν κάποιον διαδικτυακό εκφοβισμό, να κοροϊδεύει το ένα το άλλο. Αλλά για μας τα παιδιά αυτό είναι κάτι το φυσιολογικό. Είναι ένα κομμάτι της καθημερινότητάς μας πλέον” τόνισε και πρόσθεσε:
“Και εγώ η ίδια βλέποντας τη σειρά δεν μου φάνηκε ότι έβλεπα κάτι το εξωπραγματικό, κάτι το μη ρεαλιστικό. Ίσα ίσα μου φάνηκε ότι έβλεπα μια ακριβή απόδοση του τι πραγματικά συμβαίνει και το πώς βιώνουμε εμείς την παραβατικότητα ως νέοι. Επίσης τις ειδήσεις που καθημερινά προβάλλονται περιστατικά ανήλικης παραβατικότητας. Οι μεγάλοι πάλι το θεωρούν κάτι το παράξενο. Προβληματίζονται, λένε γιατί κάποιο παιδί να θέλει να ανεβάσει ένα βίντεο που κοροϊδεύει, που χτυπάει τον συμμαθητή του; Αλλά εμείς ερχόμαστε καθημερινά σε επαφή με τέτοιου είδους βίντεο, οπότε είναι κάτι το οποίο το έχουμε συνηθίσει πλέον και αποτελεί μέρος της καθημερινότητάς μας. Γι αυτό θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό εμείς ως παιδιά όχι μόνο να διατυπώνουμε τις απόψεις μας, αλλά να ακουγόμαστε και να συμμετέχουμε κιόλας στην διαμόρφωση αυτών των μέτρων που στην πραγματικότητα αφορούν εμάς και έχουν ως στόχο να προστατεύσουν εμάς.
Έτσι λοιπόν, θα ήθελα πρώτα να ξεκαθαρίσω ότι γενικά ακούω ότι η ανήλικη παραβατικότητα έχει να κάνει μόνο με την σωματική βία, ότι θα σπρώξει τον συμμαθητή μου άλλα η ανήλικη παραβατικότητα αφορά περισσότερο τη λεκτική βία, είτε κάποια παιδιά στο σχολείο που όχι τόσο συχνά στο σχολείο βέβαια, γιατί παρέχει ένα δίχτυ ασφαλείας στο σχολείο αλλά και έξω στα μέρη που συχνάζουμε, θα κοροϊδέψουν ένα παιδί ή θα πουν κάποια προσβλητικά σχόλια. Κάποια σχόλια σεξουαλικού περιεχομένου, θα περιθωριοποιήσουν ένα παιδί, θα το απομονώσουν από τις παρέες του ή και φυσικά και τώρα και τα τελευταία χρόνια, επειδή είμαστε και οι γενιές που έχουν μεγαλώσει με την τεχνολογία, έχει αυξηθεί πάρα πολύ και ο διαδικτυακός εκφοβισμός. Τα μηνύματα τα οποία στέλνουμε, τα οποία μπορεί να είναι προσβλητικά, γιατί νομίζω ότι ως παιδιά νιώθουμε ότι στο διαδίκτυο, επειδή κρυβόμαστε πίσω από το προφίλ μας, ότι κανένας δεν μπορεί να μας πειράξει. Οπότε εκεί είναι που ίσα ίσα δεν έχουμε και τόσους πολλούς φραγμούς και θα προσβάλλουμε κάποιον με μεγαλύτερη ελευθερία από ότι στην δια ζώσης επαφή.
Επίσης, υπάρχει αυτή η πεποίθηση ότι τα κορίτσια είναι πιο ώριμα σε αυτή την ηλικία. Τα κορίτσια δεν μπλέκονται σε τέτοιου είδους καυγάδες, αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Πάρα πολλά κορίτσια βλέπουμε στις ειδήσεις, στην καθημερινότητά μας, ασχολούνται και εμπλέκονται σε περιστατικά ανήλικης παραβατικότητας και βίας. Και τώρα, έχοντας υπάρξει, έχοντας ζήσει και όλο το Γυμνάσιο, αλλά τώρα έχοντας υπάρξει και στο Λύκειο, βλέπω ότι τα περιστατικά ανήλικης παραβατικότητας στο Γυμνάσιο είναι λίγο πιο συχνά, αλλά είναι και πιο “αθώα”.
Στο Λύκειο μπορεί να συμβεί ένα περιστατικό, αλλά να χρησιμοποιήσει πχ ένας με μαχαίρι και να επιτεθεί στο συμμαθητή του. Γι αυτό και θεωρώ ότι θα πρέπει να είναι ανοιχτός ο δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ του κράτους και των παιδιών. Να υπάρχει συνεχής επικοινωνία μεταξύ των παιδιών και του κράτους, γιατί οι μορφές της ανήλικης παραβατικότητας, οι μορφές της ανήλικης βίας, αλλάζουν διαρκώς. Και εγώ τώρα μπορώ να σηκωθώ και να σας μιλήσω για το πώς βίωσα εγώ την ανήλικη παραβατικότητα, αλλά σε λίγα χρόνια τα παιδιά που τώρα είναι στο Γυμνάσιο θα την έχουν βιώσει διαφορετικά. Οπότε είναι πάρα πολύ σημαντικό να υπάρχει συνεχής επαφή μεταξύ του κράτους και των παιδιών για να καταλάβει το κράτος πώς ακριβώς εμείς το βιώνουμε και να λάβει μέτρα που πραγματικά θα μας προστατεύουν.
Εγώ είχα την τύχη, επειδή πάω και σε ιδιωτικό σχολείο, να μην βιώσω κάποιο περιστατικό ανήλικης παραβατικότητας, αλλά κυκλοφορώ σε μέρη, πηγαίνω στις πλατείες με τους φίλους μου και βλέπω ότι πολλά παιδιά έχουν αυτόν το φόβο να μην πάνε σε ένα πιο σκοτεινό δρόμο, να μην απομακρυνθούν πολύ από την παρέα τους, να μην πλησιάσουν μια μεγάλη παρέα παιδιών γιατί με κοιτάνε περίεργα. Μπορεί να μου επιτεθούν, μπορεί να με σχολιάσουν. Κι εγώ έτσι ένιωθα, αλλά μια φορά όταν κυκλοφορούσα και αυτό χάρηκα πάρα πολύ που το είδα γιατί ένιωσα τρομερή ασφάλεια: Κυκλοφορούσα με την παρέα μου σε μια πλατεία και με σταμάτησε η αστυνομία και μου ζήτησε την ταυτότητά μου. Έκανα έναν έλεγχο τακτικό και τυχαίο για να δουν και να μελετήσουν την ανήλικη παραβατικότητα και χάρηκα που το είδα αυτό και ένιωσα ασφάλεια και ένιωσα ότι το κράτος ενδιαφέρεται για εμάς τους νέους. Ενδιαφέρεται να λύσει αυτό το φαινόμενο.
Ωστόσο, φυσικά θα θέλαμε να δούμε και άλλα μέτρα. Θα θέλαμε, όπως είπε ο κ. Σκέρτσος, να δούμε πως μπορεί η οικογένεια με την επικοινωνία με το παιδί να συμβάλει στη μείωση του φαινομένου. Το σχολείο, η παιδεία, η εκπαίδευση και όλοι αυτοί οι παράγοντες μαζί να συνεργαστούν με τα παιδιά έτσι ώστε να σταματήσει να υπάρχει αυτό το φαινόμενο, να το μειώσουμε”.
