Για ανοικτή παρέμβαση του τουρκικού προξενείου υπέρ του μουσουλμάνου βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στην Ροδόπη, Φερχάτ Οζγκιούρ, έκανε λόγο ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «Πρώτο ΘΕΜΑ», ενώ παράλληλα τόνισε ότι «η αυτοδυναμία για τη ΝΔ είναι μονόδρομος», απορρίπτοντας κάθε ενδεχόμενο συνεργασίας με άλλα κόμματα.
«Στην Ροδόπη υπήρξε όντως ανοιχτή παρέμβαση του τουρκικού προξενείου υπέρ συγκεκριμένου υποψηφίου. Και αυτό είναι πρόβλημα», αναφέρει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας.
«Δεν γίνεται μια ξένη χώρα να παρεμβαίνει ανοιχτά υπέρ συγκεκριμένων υποψηφίων που αναφέρονται στο τουρκικό προξενείο κι όχι στην ελληνική συνταγματική έννομη τάξη. Είναι θέμα που πρέπει να απασχολήσει πρωτίστως το κόμμα που τον επέλεξε, καθώς καθίσταται συμμέτοχο στην ανάμειξη ενός άλλου κράτους στα εσωτερικά της Ελλάδας. Και προσοχή: Δεν μιλώ για όλους τους μειονοτικούς βουλευτές, ούτε για όλη την εθνική μουσουλμανική μειονότητα. Έχω, άλλωστε, στηρίξει τη θρησκευτική μειονότητα, στα βήματα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη που έκανε πράξη την ισονομία και την ισοπολιτεία», πρόσθεσε.
«Οι Έλληνες μουσουλμάνοι πρέπει να αισθάνονται ότι έχουν ίσες ευκαιρίες με τους συμπολίτες τους Χριστιανούς και κάνουμε ό,τι χρειάζεται γι’ αυτό. Κάποιοι, όμως, θέλουν να τους αντιμετωπίζουν ως μοχλούς για να δημιουργούν προβλήματα στην Ελλάδα. Γι’ αυτό και κάποια κόμματα όφειλαν να είναι πολύ πιο προσεκτικά στις επιλογές τους» υπογραμμίζει επίσης ο κ. Μητσοτάκης, απαντώντας σε ερώτηση για έξωθεν παρεμβάσεις στην εκλογική διαδικασία.
Στο ζήτημα αναφέρθηκε σε δήλωση του και ο εκπρόσωπος Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, Άκης Σκέρτσος, τονίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι «η επιλογή υποψηφίων που υιοθετούν την πιο ακραία τουρκική προπαγάνδα, μιλούν ανοιχτά για τουρκική και όχι μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη και υποστηρίζονται εμφανώς από το τουρκικό προξενείο -όπως και ο κ. Ζεϊμπέκ που εξελέγη στην Ξάνθη- προκαλεί σοβαρά ερωτηματικά για τα κριτήρια με τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ υπηρετεί την κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα έναντι του τουρκικού αναθεωρητισμού».
