Ο Κυριάκος Πιερρακάκης κατά την ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων για την πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε την Κυβέρνηση ως «εκείνη η οποία περισσότερο από ποτέ μαθαίνει, κινείται, βελτιώνεται, παράγει»
Παραθέτοντας τα πεπραγμένα των περασμένων ετών, ο Υπουργός Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης αναφέρθηκε στο κυβερνητικό έργο στην οικονομία, τις επενδύσεις, τον τουρισμό, την εξωτερική πολιτική, την εθνική άμυνα και την πολιτική προστασία. Παράλληλα, έκανε λόγο για τη διαχείριση των μεγάλων εξωγενών κρίσεων που ανέκυψαν κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής θητείας.
Όσον αφορά στον ψηφιακό μετασχηματισμό, ο Κυριάκος Πιερρακάκης ανέφερε ότι τα δεδομένα μιλούν από μόνα τους, εξηγώντας ότι «κάθε πολίτης γλυτώνει περισσότερες από 100 ουρές μέσα από τις ψηφιακές συναλλαγές με το Δημόσιο». Αναφορικά με τα επόμενα βήματα, ο Υπουργός Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης εξήγησε ότι «εφόσον ανανεωθεί η εντολή του ελληνικού λαού, θα είμαστε σε θέση να ψηφιοποιήσουμε το σύνολο του κράτους, να μπορούν σχεδόν τα πάντα να γίνουν από το σπίτι μας ή από τη δουλειά μας».
Κλείνοντας την ομιλία του, ο Κυριάκος Πιερρακάκης σημείωσε ότι «η κυβέρνηση αυτή έχει αποδείξει ότι μπορεί και να λύσει εκκρεμότητες οι οποίες χρόνιζαν για πάρα πολλά χρόνια και να από την άλλη να διαχειριστεί εξωγενείς κρίσεις. Και κυρίως έχει δείξει ότι μπορεί να μαθαίνει και από τις δικές της αστοχίες οι οποίες εκ των πραγμάτων συντελούνται κατά την πορεία των πεπραγμένων της».
Απαντώντας, τέλος, σε παρέμβαση του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Πάνου Σκουρλέτη, ο Υπουργός Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης χαρακτήρισε «καθαρά συνωμοσιολογικούς» τους ισχυρισμούς για αξιοποίηση των δεδομένων του gov.gr από ιδιώτες. Όπως εξήγησε, «το gov.gr δεν έχει δεδομένα. Δεδομένα έχουν τα διάφορα μητρώα του Δημοσίου. Ποιοι χειρίζονται τα μητρώα; Οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι δημόσιοι λειτουργοί – κατά βάση οι ίδιοι που τα χειρίστηκαν και επί των ημερών σας». Συμπλήρωσε, μάλιστα, ότι η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη εισήγαγε στο εθνικό δίκαιο τον GDPR, τον Γενικό Κανονισμό Προστασίας Δεδομένων που διέπει την διαχείριση των μητρώων.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας και της απάντησης του Υπουργού:
«Αυτό το οποίο είχαμε πει είναι ότι για εμάς στη βάρδιά μας υπάρχει ευθύνη, για εμάς οι αστοχίες μεταβολίζονται σε μαθήματα και εντάσσονται μέσα στην πορεία σε ένα ευρύτερο πλαίσιο επιτυχιών και νικών. Ακριβώς αυτό συνέβη στην περίπτωση της πολιτικής προστασίας, ακριβώς αυτό συνέβη στην πορεία όπως είδαμε στα γεγονότα του περασμένου καλοκαιριού σε σχέση με το πώς η πολιτική προστασία διαχειρίστηκε τις φωτιές. Και νομίζω ότι αυτό το οποίο θα μπορούσε κανείς να πει για την κυβέρνηση είναι ότι – πέρα από όλα τα καλά τα οποία έχουν γίνει και στα οποία θα αναφερθώ στην πορεία – τις αστοχίες και ακόμα περισσότερο τα λάθη τα παραδέχεται, τα αναγνωρίζει, τα μεταβολίζει, τα μετατρέπει σε μαθήματα. Δεν είμαστε η πρώτη αλάνθαστη κυβέρνηση στην μεταπολίτευση αλλά σίγουρα είμαστε η κυβέρνηση εκείνη η οποία περισσότερο από ποτέ μαθαίνει, κινείται, βελτιώνεται, παράγει.
Ακριβώς το ίδιο συνέβη και με το θέμα το οποίο αφορά την παρούσα συζήτηση από το περασμένο καλοκαίρι και μετά. Η υπόθεση είχε μία διάσταση αναγνώρισης της πολιτικής ευθύνης. Ένα κομμάτι των διαστάσεών της πήρε τον δρόμο της δικαιοσύνης. Ένα άλλο κομμάτι – το εμπροσθοβαρές – πήρε τον δρόμο της θεσμικής παρέμβασης και των μεγάλων θεσμικών αλλαγών που έπρεπε να έχουν εκ των πραγμάτων συντελεστεί, διότι το θεσμικό πλαίσιο το οποίο αφορούσε το θέμα των νόμιμων επισυνδέσεων αφορούσε τον κόσμο τις δεκαετίες του 1990 και εκ των πραγμάτων στο μεσοδιάστημα η τεχνολογία είχε φέρει πάρα πολύ σημαντικές αλλαγές.
Αλλά βέβαια, πέρα από όλη αυτή τη διάσταση την οποία μόλις περιέγραψα μία πρόταση μομφής δεν αφορά το δέντρο αφορά εκ των πραγμάτων το δάσος. Αφορά, δηλαδή, τη συνολική διάσταση της σύγκρισης των κυβερνητικών μας πεπραγμένων κυρίως με αυτά της προηγούμενης κυβέρνησης. Το είπε και ο Πρωθυπουργός χθες: είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να συγκρίνουμε πεπραγμένα και καταστάσεις. Και σε αυτό το πλαίσιο όπως λέει και το ρητό τα δεδομένα μιλούν από μόνα τους εκκωφαντικά.
Ας πιάσει κανείς την οικονομία για αρχή. Πώς η ανεργία μειώθηκε από το 19% μέσα σε λίγα χρόνια πέφτοντας κάτω από το 12% – είναι περίπου στο 11,5- 11,6%. Ας πάρει κανείς τους ρυθμούς ανάπτυξης οι οποίοι πέρσι ήταν διπλάσιοι του ευρωπαϊκού μέσου όρου, φέτος αναμένονται τριπλάσιοι ενώ στα προηγούμενα χρόνια ήταν το 1/4. Και ας πάρει κανείς και το τριπλό ρεκόρ στις εξαγωγές – που αυτό ήταν εάν θέλετε το μεγάλο διακύβευμα των χρόνων της οικονομικής κρίσης, να αλλάξει η Ελλάδα το παραγωγικό της μοντέλο να γίνει πιο εξωστρεφές.
Οι εξαγωγές υπερδιπλασιάστηκαν ως ποσοστό του ΑΕΠ. Ας δούμε τις άμεσες ξένες επενδύσεις. Μόνο στον χώρο της τεχνολογίας μπορεί κανείς να απομονώσει την Microsoft, την Amazon, τη Google ή σε άλλα ζητήματα και σε άλλους κλάδους εταιρείες όπως η Pfizer, εταιρείες οι οποίες δεν θα περίμενε κανείς ότι θα επένδυαν στην Ελλάδα, ειδικά κατά τα συμφραζόμενα των χρόνων της κρίσης.
Αυτό συνέβη. Δεν είναι κάτι το οποίο ενδεχομένως κανείς θα μπορούσε να είχε προβλέψει ότι θα συνέβαινε με τέτοια πυκνότητα χρόνου και με τέτοια ταχύτητα. Και βέβαια το ρεκόρ στον Τουρισμό. Μπορεί κανείς επίσης να σταχυολογήσει ζητήματα τα οποία αφορούν την εθνική ασφάλεια της χώρας, την επένδυση σε εξοπλισμούς, την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας και παρεμβάσεις σε κάθε τομέα πολιτικής. Και πέρα από αυτές τις παρεμβάσεις φυσικά και μία διαχείριση εξωγενών κρίσεων που επίσης δεν θα μπορούσαν να έχουν προβλεφθεί. Αυτό θα έλεγε κανείς ότι έχει να κάνει με τον διττό χαρακτήρα της κυβερνητικής πολιτικής: από τη μια να λύνει εκκρεμότητες του παρελθόντος, εκκρεμότητες οι οποίες είχαν χρονίσει, και από την άλλη να έρχεται και να διαχειρίζεται μεγάλες κρίσεις που κανείς δεν θα μπορούσε να είχε προβλέψει. Όπως η πανδημία, όπως οι οικονομικές συνεπαγωγές της πανδημίας, όπως η ενεργειακή κρίση, όπως ο πληθωρισμός, όπως η υβριδική κρίση στον Έβρο και στα νησιά.
Υπό αυτή την έννοια, μπορεί κανείς νομίζω να δει ότι τα τελευταία χρόνια είναι χρόνια πυκνότητας πεπραγμένων και είναι χρόνια που η Ελλάδα έρχεται και πλέον καλύπτει μία απόσταση που τη χώριζε από άλλες χώρες σε κάποιους τομείς και φτάνει πολύ κοντά εκεί που της αξίζει.
Για το δε ψηφιακό κράτος επίσης τα δεδομένα μιλούν από μόνα τους. Η Ελλάδα ξεκίνησε περίπου από 500 ψηφιακές υπηρεσίες οι οποίες δεν είχαν παλαιότερα καταγραφεί. Δημιούργησε το gov.gr στις αρχές του 2020, τώρα έχουμε πάνω από 1.500 υπηρεσίες που παρέχουμε ψηφιακά. Πέρσι είχαμε 1,2 δισεκατομμύρια ψηφιακές συναλλαγές. Κάθε πολίτης γλυτώνει περισσότερες από 100 ουρές μέσα από αυτή τη διαδικασία.
Με το πρόγραμμα «Μίτος» καταγράφουμε για πρώτη φορά το σύνολο των διαδικασιών του κράτους. Και έτσι μπορεί κανείς να πει – και νομίζω ότι αυτό είναι και το πιο ενδιαφέρον καθότι βρισκόμαστε σε εκλογική χρονιά και οι εκλογές πάντοτε αφορούν το μετά και λιγότερο το πριν – το τι είναι αυτό το οποίο έρχεται. Γιατί στην επόμενη τετραετία στην πραγματικότητα, εφόσον ανανεωθεί η εντολή του ελληνικού λαού, θα είμαστε σε θέση να ψηφιοποιήσουμε το σύνολο του κράτους, να μπορούν σχεδόν τα πάντα να γίνουν από το σπίτι μας ή από τη δουλειά μας.
Αλλά υπό αυτή την έννοια νομίζω ότι αυτό είναι που έρχεται να θεμελιώσει και το πνεύμα αυτής της συζήτησης. Ανέφερα ότι οι εκλογές αφορούν το μετά. Το πριν είναι το κριτήριο της αξιοπιστίας σου όταν συνομιλείς με το μετά. Είναι αυτό το οποίο έρχεται και λέει ότι αυτό το οποίο έρχεσαι να πεις για τα επόμενα χρόνια είναι αξιόπιστο.
Νομίζω λοιπόν ότι μέσα από όλα αυτά τα πεπραγμένα έχει θεμελιωθεί η υψηλή αξιοπιστία αυτής της κυβέρνησης, η υψηλή αξιοπιστία εν συνόλω της χώρας διότι υπάρχει ένα εφαρμόσιμο πρόγραμμα το οποίο έρχεται να θεμελιώσει την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού και στο πρόσωπο του Πρωθυπουργού και γενικότερα στην Κυβέρνηση.
Εδώ λοιπόν είναι το μεγάλο δίλημμα. Η κυβέρνηση ή η αντιπολίτευση είναι αυτή η οποία συνομιλεί με τις δυνατότητες της χώρας; Ποιος από τους δύο συνομιλεί με τις δυνατότητες και ποιος με του φόβους; Ποια πολιτική διχάζει και ποια ενώνει τον ελληνικό λαό; Ποια κυβέρνηση δημιουργεί κρίσεις εκεί που δεν υπήρχαν και ποια διαχειρίζεται εξωγενείς κρίσεις οι οποίες ήρθαν στον δρόμο της και μάλιστα τις διαχειρίζεται επιτυχημένα;
Η αντιπαράθεση αφορά το μέλλον και πρέπει να διεξαχθεί με το λεξιλόγιο του μέλλοντος, τα συμφραζόμενα του μέλλοντος, το είναι του μέλλοντος – και όχι το παρελθόν. Και σε αυτό το πλαίσιο η συνωμοσιολογία διαβρώνει την Δημοκρατία, η τοξικότητα υπονομεύει τους θεσμούς και η υποκρισία πλήττει την εμπιστοσύνη στην πολιτική περαιτέρω. Και ακριβώς για αυτό τον λόγο το σύνολο της κυβερνητικής πρότασης και το πνεύμα της συζήτησης της πρότασης μομφής πρέπει να αφορά εν τέλει αυτό. Το δάσος, το πού πάμε, το ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε και πού πάμε. Και ακριβώς αυτό θα είναι και το πνεύμα της δημόσιας συζήτησης η οποία θα διεξαχθεί στο δρόμο για τις εκλογές.
Η κυβέρνηση αυτή έχει αποδείξει ότι μπορεί και να λύσει εκκρεμότητες οι οποίες χρόνιζαν για πάρα πολλά χρόνια και να από την άλλη να διαχειριστεί εξωγενείς κρίσεις. Και κυρίως έχει δείξει ότι μπορεί να μαθαίνει και από τις δικές της αστοχίες οι οποίες εκ των πραγμάτων συντελούνται κατά την πορεία των πεπραγμένων της. Αλλά όπως είπε ο Πρωθυπουργός και νομίζω ότι αυτό αντανακλά και τις πεποιθήσεις των περισσότερων από εμάς: είναι πολύ καλύτερο να έχεις μία κυβέρνηση η οποία κάνει λάθη και μαθαίνει από αυτά, από μία λάθος κυβέρνηση. Και ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο σας καλώ στο πνεύμα αυτών να στηρίξετε την Κυβέρνηση.
Κύριε Σκουρλέτη δεν μιλάω τυχαία για συνωμοσιολογία διότι αυτό το οποίο μόλις υπαινιχτήκατε είναι βαθιά συνωμοσιολογικό. Αναφέρατε ότι αξιοποιούν διάφορες εταιρείες δεδομένα του gov.gr.
Πρώτη παρατήρηση: το gov.gr δεν έχει δεδομένα. Υπάρχει αυτή η μικρή τεχνοκρατική λεπτομέρεια. Δεδομένα έχουν τα διάφορα μητρώα του Δημοσίου όπως το μητρώο πολιτών του Υπουργείου Εσωτερικών, το φορολογικό μητρώο, ο ΑΜΚΑ και τα λοιπά. Ποιοι χειρίζονται τα μητρώα; Οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι δημόσιοι λειτουργοί – κατά βάση οι ίδιοι που τα χειρίστηκαν και επί των ημερών σας. Το να λέτε ότι οι δημόσιοι λειτουργοί που χειρίζονται αυτά τα μητρώα τα έχουν εκχωρήσει είναι βαθιά προσβλητικό για εκείνους.
Δεύτερον: ποιος κανονισμός διέπει την διαχείριση των μητρώων; Ο Γενικός Κανονισμός Προστασίας Δεδομένων που λέγεται GDPR. Ποια κυβέρνηση εισήγαγε τον Γενικό Κανονισμό Προστασίας Δεδομένων στο εθνικό δίκαιο με χρόνια καθυστέρηση; Αυτή η Κυβέρνηση.
Τα δεδομένα όμως είναι αυτά, δεν αλλάζουν, τι να κάνουμε; Τα δεδομένα είναι εκεί. Διέπονται από τον GDPR, τα χειρίζονται οι δημόσιοι λειτουργοί και το ψηφιακό κράτος και η μεγάλη του συνεισφορά στον ελληνικό λαό φαίνεται σε κάθε δημοσκόπηση – και όχι μόνο στους ψηφοφόρους μας και στους δικούς σας. Φαίνεται παντού γιατί αφορά τον κάθε Έλληνα και την κάθε Ελληνίδα.
