Η ισπανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι αποδέχεται το διαβατήριο του Κοσσυφοπεδίου ως έγκυρο από την 1η Ιανουαρίου, απόφαση που είχε ήδη εγκριθεί από τους υπόλοιπους ευρωπαίους εταίρους της και που τροφοδότησε φήμες για ενδεχόμενη αλλαγή της ισπανικής θέσης σχετικά με την κυριαρχία του Κοσσυφοπεδίου. Το Υπουργείο Εξωτερικών επέμεινε ότι αυτό δεν συνεπάγεται «με κανέναν τρόπο» αλλαγή πλεύσης στη θέση της Ισπανίας, η οποία, σε αντίθεση με την πλειονότητα των ευρωπαίων εταίρων της και συνολικά περισσότερες από 100 χώρες, δεν αναγνωρίζει την ανεξαρτησία της πρώην σερβικής επαρχίας.
Τον Μάρτιο, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έδωσε το πράσινο φως στην απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για πολίτες με διαβατήρια που εκδίδονται από το Κοσσυφοπέδιο, μέτρο στο οποίο εντάχθηκαν οι χώρες μέλη του χώρου Σένγκεν και το οποίο τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου. Τον Απρίλιο, η EC ανακοίνωσε ότι η Ισπανία θα ήταν η μόνη που δεν θα εφαρμόσει τη συμφωνία, αλλά εννέα μήνες αργότερα, η ισπανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι δεν αποτελεί πλέον την εξαίρεση.
Για πρακτικούς λόγους, οι πολίτες της πρώην σερβικής επαρχίας θα μπορούν να ταξιδεύουν χωρίς βίζα μέσω των χωρών του χώρου Σένγκεν (συμπεριλαμβανομένης της Ισπανίας) για διαμονές έως 90 ημερών σε περίοδο 180 ημερών. Οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) θα μπορούν επίσης να ταξιδεύουν στο Κοσσυφοπέδιο χωρίς βίζα.
«Συνεπάγεται την αναγνώριση ορισμένων ταξιδιωτικών εγγράφων, τίποτα περισσότερο, τους επιτρέπει να μετακινούνται με ορισμένους περιορισμούς χωρίς να χρειάζεται να υποβάλουν αίτηση για βίζα και δεν συνεπάγεται καθόλου διεθνή αναγνώριση», εξηγεί στο RTVE.es ο καθηγητής Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου από το Pontifical University of Comillas, José Ángel López Jiménez.
Με απλά λόγια, προσθέτει ο εμπειρογνώμονας, αυτό που έκανε η Ισπανία είναι να ενταχθεί, την τελευταία στιγμή, στην πορεία των υπόλοιπων κρατών, όχι μόνο στην ΕΕ, αλλά και στον χώρο Σένγκεν.
Το περιφερειακό κοινοβούλιο του Κοσσυφοπεδίου κήρυξε μονομερώς την ανεξαρτησία του τον Φεβρουάριο του 2008. Αναγνωρίζεται από χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ιαπωνία και 23 από τις 27 χώρες της Ε.Ε. Άλλοι, όπως η Ισπανία, μεγάλο μέρος της Λατινικής Αμερικής, η Ρωσία και η ίδια η Σερβία αρνούνται να το κάνουν.
Επιπλέον, το 2010, το Διεθνές Δικαστήριο (ICJ) έκρινε ότι το Κοσσυφοπέδιο δεν παραβίασε το διεθνές δίκαιο κηρύσσοντας την ανεξαρτησία, καθώς δεν υπήρχε συγκεκριμένη απαγόρευση από αυτή την άποψη ούτε παραβίασε κανένα ψήφισμα του ΟΗΕ ή διεθνή κανόνα.
Συνολικά, σήμερα υπάρχουν 106 χώρες σε όλο τον κόσμο που έχουν αναγνωρίσει το Κοσσυφοπέδιο ως κράτος.
Ο Ισπανός υπουργός Εξωτερικών ήταν σαφής. Η θέση της Ισπανίας “δεν έχει αλλάξει” αφού ” συνεχίζει να μην αναγνωρίζει το Κοσσυφοπέδιο και την κυριαρχία του “.
Ποιες άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν αναγνωρίζουν το Κοσσυφοπέδιο
Η Ελλάδα, η Κύπρος, η Σλοβακία και η Ρουμανία είναι τα άλλα τέσσερα μέλη των 27 της ΕΕ που δεν αναγνωρίζουν το Κόσοβο. Όπως επισημαίνουν οι εμπειρογνώμονες με τους οποίους ζητήθηκε η γνώμη, συμπίπτει ότι η πλειοψηφία τους, όπως η Ισπανία, ασχολείται με εσωτερικά ζητήματα απόσχισης ή μειονοτήτων, επομένως η απόφαση αντιπροσωπεύει σύγκρουση συμφερόντων για αυτούς.
Όπως υποστηρίζει ο Μέρτενς, όπως συμβαίνει με την Ισπανία, «αν υπάρχει εδαφική σύγκρουση εντός των συνόρων μου, δεν έχει νόημα να αναγνωρίσω την ανεξαρτησία ενός εδάφους που δηλώνει μονομερώς ανεξάρτητο».
Στην περίπτωση της Κύπρου, η Τουρκία κατέλαβε μέρος της χώρας ιδρύοντας την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, που αναγνωρίζεται μόνο από την ίδια την Τουρκία. Στη Ρουμανία, η ουγγρική μειονότητα της χώρας καταλαμβάνει συγκεκριμένες περιοχές στις οποίες ξεπερνά το 85%, όπως στη Σλοβακία, όπου ο ουγγρικός πληθυσμός βρίσκεται κυρίως στο νότο, και υπάρχει φόβος ότι θα διεκδικήσουν την κυριαρχία τους.
Οι λόγοι της Ελλάδας είναι διαφορετικοί αφού έχει στενούς δεσμούς με τη Σερβία, που είναι και οι δύο οι κύριες ορθόδοξες χώρες στον χώρο των Βαλκανίων.
