Υπάρχουν ορισμένες φράσεις που οι δυστυχισμένοι άνθρωποι επαναλαμβάνουν ξανά και ξανά, χωρίς να το αντιλαμβάνονται πολλές φορές. Αυτές οι εκφράσεις αποκαλύπτουν πολλά για τον συναισθηματικό τους κόσμο και υποδηλώνουν την ύπαρξη άλυτων εσωτερικών ζητημάτων.
Πρέπει να έχουμε πάντα υπόψη βέβαια, ότι οι λέξεις έχουν βάρος. Μπορούν να φανερώσουν περισσότερα για εμάς απ’ όσα νομίζουμε, ειδικά όταν χρησιμοποιούμε επανειλημμένα συγκεκριμένες φράσεις σε καθημερινούς διαλόγους. Οι συχνές αυτές φράσεις λειτουργούν σαν καθρέφτης της ψυχικής μας κατάστασης και μπορούν να δείξουν ότι παλεύουμε με συναισθηματικές δυσκολίες.
Η επιλογή των λέξεών μας μπορεί συχνά να αποκαλύψει πολλά για την ψυχική μας κατάσταση. Έτσι λοιπόν, η επανάληψη ορισμένων φράσεων μπορεί να υποδηλώνει μία βαθύτερη συναισθηματική αναστάτωση χωρίς να αντιλαμβανόμαστε πόσο έντονα τα λόγια μας αντικατοπτρίζουν τα αληθινά μας συναισθήματα.
1. «Είμαι καλά»
Αρχικά ακούγεται σαν κάτι θετικό, όμως όταν η φράση αυτή ακούγεται συχνά ή εμφανίζεται σε συναισθηματικά φορτισμένες συζητήσεις, μπορεί να κρύβει κάτι βαθύτερο. Οι θλιμμένοι άνθρωποι τη χρησιμοποιούν συχνά γιατί στην ουσία αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν τα συναισθήματά τους.
2. «Δεν με νοιάζει»
Αυτή η φράση μπορεί να σηματοδοτεί συναισθηματική αποστασιοποίηση ή αδιαφορία, αλλά όσοι τη χρησιμοποιούν ενδέχεται να πιστεύουν ότι με αυτόν τον τρόπο προστατεύονται από απογοητεύσεις ή ψυχικό πόνο. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι κάτι τέτοιο ισχύει κιόλας.
3. «Το έχω συνηθίσει»
Όποιος το λέει αυτό, ίσως έχει αποδεχτεί τις αρνητικές συνθήκες γύρω του και δεν περιμένει πλέον κάποια αλλαγή. Με λίγα λόγια, πρόκειται για μια ένδειξη παραίτησης και εσωτερικής κόπωσης.
Είναι σημαντικό να διερευνηθεί αν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος που προκαλεί τη δυστυχία ή αν πρόκειται για ένα μόνιμο συναίσθημα χωρίς προφανή αιτία.
Αν υπάρχει συγκεκριμένη αφορμή, τότε ίσως βοηθούσε το γεγονός ότι μπορούμε και θέλουμε να αλλάξουμε την κατάσταση, θέτοντας στόχους και κάνοντας μικρά και πρακτικά βήματα κάθε φορά. Αν η αλλαγή είναι δύσκολη, τότε πρέπει απλά να αποδεχθούμε την πραγματικότητα και να ζητήσουμε στήριξη, είτε από φίλους και οικογένεια, είτε από κάποιον ειδικό.
Επιμέλεια: Συντακτική ομάδα
