«Δεν υπάρχει λέξη σαν κι αυτήν πουθενά στον κόσμο», εξηγεί ο Héctor Garcia, συν-συγγραφέας του βιβλίου Ikigai: Το Ιαπωνικό Μυστικό για μια Μακρά και Ευτυχισμένη Ζωή, σε ένα άρθρο που εξηγεί τον όρο Ikigai. Στην ουσία, το ikigai δεν είναι ένα συναίσθημα, αλλά κάτι περισσότερο σαν «κάτι για το οποίο αξίζει να ζεις».
Η ιαπωνική μέθοδος για να είσαι πιο ευτυχισμένος-η στη ζωή, την οποία εφαρμόζουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.
Ο Garcia εξηγεί ότι, όταν πήρε συνέντευξη από ηλικιωμένους κατοίκους της Οκινάουα για το βιβλίο του και ρώτησε ποιο ήταν το ikigai τους, «μας έδωσαν σαφείς απαντήσεις, όπως οι φίλοι τους, η κηπουρική και η τέχνη. Όλοι γνωρίζουν ποια είναι η πηγή του ενθουσιασμού τους για τη ζωή και ασχολούνται ενεργά με αυτήν κάθε μέρα».
Όπως εξηγεί το inc.com, αυτοί οι Ιάπωνες ηλικιωμένοι δεν κοίταζαν μέσα τους και δεν εξέταζαν τα συναισθήματά τους για να προσδιορίσουν την ευτυχία τους. Αυτοί αντίθετα κοίταζαν προς τα έξω για να δουν τον αντίκτυπό τους στις κοινότητές τους και αντλούσαν την αίσθηση ικανοποίησής τους – το ikigai τους – από αυτό.
Η σύγχρονη ψυχολογία συνιστά την ιαπωνική προσέγγιση
Αυτή η ιαπωνική προσέγγιση είναι μια από τις οποίες, όπως λένε οι ψυχολόγοι, οι Αμερικανοί και οι άλλοι Δυτικοί γενικά μπορούν να μάθουν πολλά.
Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι, παραδόξως, τόσο η σκέψη για την ευτυχία όσο και η συνεχής αμφισβήτηση του κατά πόσον είναι αρκετά ευτυχισμένοι, κάνουν τους ανθρώπους να επικεντρώνονται στα αρνητικά τους συναισθήματα και να συγκρίνουν τον εαυτό τους με τους άλλους. Με άλλα λόγια, και τα δύο καταλήγουν να κάνουν τους ανθρώπους λιγότερο ευτυχισμένους.
Αντί να εστιάζουν στην ευτυχία, ειδικοί όπως ο ερευνητής ευτυχίας του Χάρβαρντ Arthur Brooks προτείνουν σε όσους αναζητούν ένα πιο ήρεμο, πιο ικανοποιητικό πλαίσιο σκέψης να αναρωτιούνται αν η ζωή τους είναι ουσιαστική και χρήσιμη. Βοηθούν τους άλλους; Συνεισφέρουν στις κοινότητες και τις οικογένειές τους;
