Έχουμε καταλάβει εδώ και καιρό ότι το σπίτι μας είναι ένα ασφαλές καταφύγιο, ένα μέρος όπου μπορούμε να χαλαρώσουμε και να φορτίσουμε ξανά τις μπαταρίες μας. Εξ ου και η τρέχουσα τρέλα για τα αρώματα σπιτιού και οι ατελείωτες λίστες συνηθειών (πολλές από αυτές είναι δανέζικες, από τότε που εφηύραν το hygge) για να βρούμε ηρεμία και γαλήνη στο σπίτι. Και ενώ οι επιλογές είναι ατελείωτες, υπάρχει μια πολύ απλή αλλά ισχυρή συνήθεια για τη ρύθμιση του νευρικού μας συστήματος.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας, τιμωρούμε τον εγκέφαλό μας με μια σειρά από ενέργειες (στρες, υπερσυνδεσιμότητα, καθιστική ζωή κ.λπ.), και η στιγμή που φτάνουμε σπίτι και αποσυνδεόμαστε θα έπρεπε να είναι σχεδόν ιερή.
Γι’ αυτό η σύσταση της Ana de Santos Gilsanz, δημοσιογράφου που ειδικεύεται στην ευεξία και τη βιωσιμότητα είναι πολύτιμη.
Σύμφωνα με την Ana de Santos, ένα κερί συνδέεται ακριβώς με την ιδέα της χαλάρωσης και της παρουσίας που απαιτούν το σώμα και το μυαλό μας όταν φτάνουμε στο σπίτι.
«Όταν η Matarranz μου ζήτησε να δημιουργήσω το πρώτο άρωμα του οίκου μετά από 114 χρόνια, με ρώτησαν ποια μορφή οραματιζόμουν: έναν διαχύτη σε σχήμα καλαμιού, ένα σπρέι δωματίου ή ένα κερί. Για μένα, η απάντηση ήταν άμεση: έπρεπε να είναι ένα κερί. Ένα κερί απαιτεί παρουσία: να σταματά, να ανάβει τη φλόγα, να την κοιτάζει. Αυτή η χειρονομία αλλάζει την ενέργεια του σπιτιού… αλλά και τη δική μας», εξηγεί στη Vogue.
Και συνεχίζει με τα ισχυρά οφέλη του να ανάβεις ένα κερί (τα οποία συχνά παραβλέπουμε): «Σε αναγκάζει να κάνεις μια παύση, και αυτή η παύση είναι ευεξία. Είναι μια απλή αλλά πολύ ισχυρή τελετουργία: χαμηλώνει τα φώτα, αλλάζει την ενέργεια και σε φέρνει στο παρόν», εξηγεί.
Πώς να ανάψετε ένα κερί ώστε να λειτουργεί ως συναισθηματικός ρυθμιστής
Η δημοσιογράφος, η οποία συνοψίζει συνοπτικά τα οφέλη αυτής της χειρονομίας – «Ένα κερί λειτουργεί ως ένας σιωπηλός συναισθηματικός ρυθμιστής», λέει – έχει έναν σαφή χάρτη πορείας για το πώς να μετατρέψει αυτή την χειρονομία σε ένα μέσο ανακούφισης από το άγχος.
«Το τελετουργικό μου είναι να γυρίσω σπίτι, να αφήσω το τηλέφωνό μου στην άκρη, να χαμηλώσω τα φώτα και να ανάψω το κερί. Αυτή η πρόθεση σηματοδοτεί τη μετάβασή μου από το εξωτερικό στο εσωτερικό, όπως όταν πηγαίνουμε στη φύση ή διαλογιζόμαστε. Η πρόθεση είναι θεμελιώδης», ισχυρίζεται. Και ορίζει δύο άλλες συγκεκριμένες στιγμές όταν πρέπει να εκτελείται αυτό το τελετουργικό:
Καθώς πέφτει το βράδυ, όταν το σώμα αρχίζει να χρειάζεται ηρεμία.
Πριν κοιμηθούμε, για να προετοιμάσουμε το περιβάλλον, να μειώσουμε τον καρδιακό ρυθμό και να βοηθήσουμε στην ξεκούραση.
Επιμέλεια: Συντακτική ομάδα
