Ομοβροντίες κατά της Λίνας Μενδώνη εξαπέλυσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στη Βουλή για το νομοσχέδιο του ΥΠΠΟ για τα μουσεία.
Ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε ότι η υπουργός έχει επιλέξει την βαρβαρότητα και όχι τον πολιτισμό. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έκανε φυσικά αναφορά και στην απώλεια του βουλευτή του κόμματός του, Νεκτάριου Σαντορινιού, ο οποίος έφυγε από τη ζωή.
Αναλυτικά η ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του ΥΠΠΟΑ:
Είναι μια πολύ δύσκολη ημέρα για όλους εμάς. Μια μεγάλη απώλεια ο συνάδελφος, σύντροφος, πρώην Υπουργός, Βουλευτής Δωδεκανήσων, Νεκτάριος Σαντορινιός, έφυγε από τη ζωή. Και θέλω πριν μπω στο θέμα να εκφράσω τη βαθύτατη οδύνη την προσωπική μου αλλά και εκ μέρους όλου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια απώλεια όχι όμως μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ -και αυτό αναδεικνύουν και τα ειλικρινή συλλυπητήρια από όλες τις πτέρυγες του κοινοβουλίου- για έναν άνθρωπο που έδωσε σε όλη του τη διαδρομή τον αγώνα με πίστη στις ιδέες του, στις αξίες του, στα ιδανικά του. Έφυγε πρόωρα, αλλά πρόλαβε να κάνει σημαντικά πράγματα τόσο ως βουλευτής όσο και ως υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής. Και γι’ αυτό πιστεύω ότι είναι μια μεγάλη απώλεια για τα Δωδεκάνησα, για τους νησιώτες στα νησιά μας και τους νησιώτες που τόσο πολύ πάντοτε ήταν ψυχή του, στην καρδιά του, στο μυαλό του και αγωνιζόταν γι’ αυτούς. Αλλά είναι μια πολύ μεγάλη και για το ελληνικό κοινοβούλιο που δυστυχώς τις τελευταίες ημέρες έχει μια δεύτερη απώλεια ενός συναδέλφου που τόσο πρόωρα φεύγει χτυπημένος από τον καρκίνο.
Θα συνεχίσουμε τον αγώνα του.
Παρά τη συγκίνηση, θα συνεχίσω την τοποθέτησή μου με ένα ακόμα κρίσιμο θέμα που αφορά ίσως κάτι πιο βαθύ από αυτά τα οποία συζητάμε πολλές φορές εδώ στην Βουλή όταν συζητάμε πάνω σε νομοσχέδια που αφορούν κρίσιμες πτυχές της οικονομίας και της κοινωνίας. Αφορά τον πολιτισμό. Η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη είχε πει κάποτε αυτή τη φοβερή φράση «χωρίς τον πολιτισμό είμαστε ο Κανείς». Πολιτισμός είναι η ψυχή μας. Πολιτισμός είναι η Ελλάδα.
Γι’ αυτό ο λαός μας, που έχει και ιστορία και μνήμη και ταυτότητα και κουβαλάει πολιτιστικές παρακαταθήκες χιλιάδων χρόνων σε συνθήκες φτώχειας, κατοχής, διώξεων, απαντούσε πάντοτε σωστά στο δίλημμα που πολλές φορές έβαζε η ίδια η σκληρότητα της ζωής σε αυτόν τον τόπο: στο δίλημμα «Πολιτισμός ή βαρβαρότητα». Και χωρίς να θέλω να ανασκαλέψω παλιά πάθη, αυτό γινόταν με οποιοδήποτε κόστος από σημαντικούς, σπουδαίους ανθρώπους του πολιτισμού, που ήταν πάντοτε πρωταγωνιστές υπερασπιζόμενοι τον πολιτισμό, πολλές φορές όταν χρειαζόταν και απέναντι στη βαρβαρότητα. Ο Μίκης, ο Ρίτσος, ο Κατράκης, ο Καλλέργης, ο Κούνδουρος, ο Λειβαδίτης, ο Αναγνωστάκης, ο Λουντέμης, και δεκάδες άλλοι άνθρωποι, σημαντικοί άνθρωποι του πολιτισμού και της τέχνης απάντησαν πάντοτε με αξιοπρέπεια, με την αξιοπρέπεια της αντίστασης στη βαρβαρότητα. Και με τη δημιουργία και την τέχνη τους απάντησαν στο δίλημμα αυτό μέσα από τα σύρματα της εξορίας και του διωγμού, της φυλακής και της επικήρυξης. Γιατί ο πολιτισμός και οι άνθρωποί του υπήρξαν για δεκαετίες στον τόπο μας διωκόμενοι με τον πιο άγριο τρόπο. Ας μην το ξεχνάμε αυτό.
Και ενώ θα περίμενε κανείς ότι αυτές οι μαύρες σελίδες ανήκουν στο παρελθόν, βλέπουμε σήμερα την ιστορία να επαναλαμβάνεται και δυστυχώς όχι σαν φάρσα. Για άλλη μια φορά είναι υπό δίωξη στον τόπο μας ο πολιτισμός και οι άνθρωποί του συστηματικά και σχεδιασμένα από μία κυβέρνηση που συμπεριφέρεται σαν καθεστώς. Και σε κάθε της βήμα προσπαθεί να επιβάλει τι; Τη βαρβαρότητα, τη βαρβαρότητα της εργασιακής ζούγκλας και της ελαστικής εργασίας, τη βαρβαρότητα των παρακολουθήσεων και των εκβιασμών, τη βαρβαρότητα της ακρίβειας, της αισχροκέρδειας και της λεηλασίας του εισοδήματος, τη βαρβαρότητα τώρα των εκατοντάδων χιλιάδων πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας για χρέη λίγο χιλιάδων ευρώ από το κόμμα που στις κοινοβουλευτικές του τάξεις μέχρι πρότινος είχε τον κ. Πάτση και που χρωστάει 400 εκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες! Αυτή είναι η βαρβαρότητα της πολιτικής σας.
Στο δίλημμα λοιπόν “Πολιτισμός ή βαρβαρότητα”, είναι προφανές ότι έχετε επιλέξει τη βαρβαρότητα και επιχειρείτε να την επιβάλλετε και στον πολιτισμό, υποτάσσοντας, απαξιώνοντας, εξουθενώνοντας τους ανθρώπους. Το κάνετε για να εξυπηρετήσετε κάποια συμφέροντα. Το κάνετε, όμως, κατά την άποψή μου για έναν πιο σημαντικό λόγο από το να εξυπηρετήσετε κάποια συμφέροντα. Γιατί για να επιβάλλετε αυτή την καθεστωτική σας αντίληψη, πρέπει όλοι να γίνουμε «ο Κανείς» που έλεγε η αείμνηστη η Μελίνα. Το καθεστώς των ανισοτήτων και του αυταρχισμού έχει ανάγκη από ένα πολιτιστικό καθεστώς αφωνίας, συντηρητικής ιδεοληψίας, δουλικότητας, ελλείμματος αισθητικής και πλεονάσματος αναισθησίας.
Γιατί η τέχνη είναι από την φύση της ανυπάκουη. Είναι από τη φύση της απείθαρχη. Είναι από τη φύση της αιρετική. Γιατί μόνο όταν είναι ανυπάκουη, απείθαρχη και αιρετική είναι τέχνη. Γιατί ο πολιτισμός σε όλες του τις εκφράσεις είναι ένα παράθυρο στο μέλλον. Φωτίζει, εμπνέει, συγκινεί, ανοίγει δρόμους στις συνειδήσεις, ανοίγει δρόμους στη δικαιοσύνη, ανοίγει δρόμους στην πρόοδο. Σε ό,τι δηλαδή το σημερινό καθεστώς μισεί και πολεμά.
Γι’ αυτό τον λόγο, κυρίες και κύριοι της Συμπολίτευσης και της καθεστωτικής κυβερνητικής πολιτικής, έχετε ακολουθήσει, έχετε επιλέξει τη βαρβαρότητα έναντι του πολιτισμού. Γι’ αυτό τον λόγο, κυρία Μενδώνη, ως υπουργός του καθεστώτος της πολιτισμικής βαρβαρότητας επιλέξατε να τεμαχίσετε τα αρχαία στη Θεσσαλονίκη στον σταθμό Βενιζέλου, να τσιμεντώσετε την Ακρόπολη, να ξεπλύνετε την αρχαιοκαπηλία με τις συλλογές του Στέρν. Γι’ αυτό τον λόγο επιχειρείτε να μετατρέψετε ακόμα και τα μουσεία από χώρους πολιτισμού σε χώρους εμπορίου. Γι’ αυτό τον λόγο έρχεστε και τώρα και επιχειρείτε να φυλακίσετε στο περιθώριο τα παιδιά των καλλιτεχνικών σχολών.
Τα αντιμετωπίζετε σαν πελατεία για τα ιδιωτικά κολέγια κάποιων φίλων σας, που θέλουν να ανοίξουν τμήματα Παραστατικών Τεχνών. Τα αντιμετωπίζετε αυτά τα παιδιά και τους καθηγητές τους σαν ανθρώπους μειωμένης αντίληψης, που δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται, δεν ξέρουν, δεν καταλαβαίνουν το καλό τους. Γι’ αυτόν τον λόγο επιτίθεστε διαρκώς με την προσοδοφόρα συνδρομή βεβαίως της «ενημέρωσης 108» -εννοώ την 108η στην ενημέρωση, για να συνεννοούμαστε το λέω- και των πετσωμένων μέσων ενημέρωσης, με διαρροές και ψέματα για τους καθηγητές τους, που είχαν το θάρρος να παραιτηθούν από τη θέση τους μετά από δεκάδες χρόνια συνεισφοράς.
Βεβαίως αυτό το οποίο βλέπετε τις τελευταίες μέρες είναι ότι παρά τις επιθέσεις, παρά τη συκοφαντία, παρά την προσπάθεια να τους πείτε ότι δεν ξέρουν, δεν καταλαβαίνουν, ότι υποκινούνται, αυτοί δεν κάνουν πίσω. Και παρά το γεγονός ότι κανένα μέσο ενημέρωσης από τα κραταιά δεν ασχολείται μαζί τους, στις συναυλίες τους, στις διαδηλώσεις τους, στις εκδηλώσεις τους έχουν χιλιάδες ανθρώπους. Και δεν μπορεί πια αυτό να κρυφτεί.
Δεν καταλαβαίνουν λοιπόν αυτοί πράγματι από τις απειλές σας, από τη συκοφαντία σας. Και όσο αυτοί δεν καταλαβαίνουν, αρχίζει να καταλαβαίνει όλη η Ελλάδα και κυρίως αρχίζει να καταλαβαίνει κάθε προοδευτικός πολίτης. Τι να καταλαβαίνει; Να καταλαβαίνει ποιος είναι ο στόχος της πολιτικής σας. Πάνω από όλα λοιπόν ο στόχος είναι ο ίδιος ο πολιτισμός. Πάνω από όλα, θα έλεγα, ο στόχος είναι το μυαλό αυτών των νέων ανθρώπων. Οι νέες και οι νέοι των τεχνών είναι ο στόχος, οι νέες και οι νέοι της δημιουργίας και του πολιτισμού είναι ο στόχος. Αλλά αυτοί όλοι που βάζετε στον στόχο είναι, κυρία Μενδώνη, το μέλλον αυτής της χώρας. Είναι το μέλλον της πατρίδας μας αυτά τα παιδιά!
Είναι το μέλλον της πατρίδας μας οι καθηγητές τους, οι άνθρωποι του πολιτισμού, που δίνουν αυτές τις μέρες τη μάχη, θα έλεγα, για λογαριασμό όλων μας. Για λογαριασμό της τέχνης και της ελεύθερης έκφρασης. Αλλά και για λογαριασμό μιας ολόκληρης κοινωνίας, που βλέπει πια τη βαρβαρότητα να γίνεται κανονικότητα και μέσα από το σύνδρομο του μιθριδατισμού αρχίζει και να τη συνηθίζει αυτή τη βαρβαρότητα.
Αυτά τα παιδιά λοιπόν είναι το μέλλον και όχι οι Πάτσηδες που είχατε στα κοινοβουλευτικά σας έδρανα. Αυτά τα παιδιά είναι το μέλλον και όχι τα παιδιά των αρχιδικαστών, που σιτίζονται στο καθεστωτικό πρυτανείο και συνεργάζονται με τα funds που απεργάζονται τη μεγαλύτερη ληστεία της ιστορίας εναντίον της κοινωνίας και δεν έχουν την ελάχιστη τσίπα τουλάχιστον να παραιτηθούν όταν ο Άρειος Πάγος δικάζει και καταδικάζει το μέλλον 700 χιλιάδων ιδιοκτησιών σε πλειστηριασμούς!
Αυτά τα παιδιά είναι το μέλλον που με περιφρόνηση χαρακτηρίσατε «ΔΕ», δηλαδή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, και τους εξισώνετε το πτυχίο με απολυτήριο λυκείου. Αυτά τα παιδιά λοιπόν είναι το μέλλον, οι ΔΕ, και όχι οι γόνοι των πολιτικών οικογενειών και τα γαλάζια golden boys που έχουν πλημμυρίσει διευθυντικές θέσεις με παχυλούς μισθούς σε όλο το Δημόσιο.
Και για να θυμηθώ και από πού ξεκινήσατε πριν τριάμισι χρόνια, κυρία Μενδώνη, που σας βλέπω να έχετε χαμηλά το βλέμμα -λογικό είναι μετά από τόσα που έχετε κάνει-, αυτά τα παιδιά είναι το μέλλον και όχι εκείνοι που ασπάζονταν πλαστικούς Παρθενώνες στα πόδια σας, αναδείχθηκαν με πρωθυπουργικά διατάγματα ήλιοι του καθεστώτος σας, αλλά αποδείχθηκαν τελικά όχι ήλιοι, αλλά σκότος και έρεβος για την ελληνική κοινωνία.
Αυτοί είναι το μέλλον λοιπόν για εμάς, ο κόσμος της τέχνης, ο κόσμος του πολιτισμού που βρίσκεται στους δρόμους του αγώνα. Και αυτοί είναι και οι άριστοι. Ναι, αυτοί είναι οι άριστοι, που έχουν δεκάδες χρόνια σπουδών και τους εξισώνετε με απολυτήριο λυκείου. Αυτοί είναι οι άριστοι για την ελληνική κοινωνία και την Ελλάδα και όχι εσείς, που κυβερνάτε με αναξιοκρατία, με οικογενειοκρατία, με ευνοιοκρατία.
Θέλω λοιπόν για μια ακόμη φορά σήμερα να επαναλάβω το εξής: Πάρτε πίσω αυτή τη ρύθμιση, που είναι ρύθμιση δίωξης του πολιτισμού και των ανθρώπων του. Αφήστε τις συκοφαντικές διαρροές και τα ψέματα, δεν πείθουν πια κανέναν. Αφήστε τα επικοινωνιακά παιχνίδια, δεν είναι λωτοφάγοι οι σπουδαστές και οι άνθρωποι της τέχνης, ούτε είναι λωτοφάγοι οι πολίτες που μας παρακολουθούν.
Κάτω από το βάρος των κινητοποιήσεων, που δεν μπορούν πια να κρυφτούν, έμαθα ότι την Τετάρτη ο κ. Μητσοτάκης επιτέλους θα δεχθεί να συνομιλήσει στο Μαξίμου με μια αντιπροσωπεία των εκπροσώπων όλων αυτών που δήθεν δεν ξέρουν, δήθεν δεν είναι καλά ενημερωμένοι, δήθεν υποκινούνται από κόμματα. Σας συμβουλεύω να μην επιχειρήσει για άλλη μια φορά να τους εξαπατήσει. Ένα πράγμα μόνο οφείλει να τους πει: Το προεδρικό διάταγμα αποσύρεται και συγγνώμη για τη λάσπη που σας ρίξαμε τόσους μήνες!
Έρχομαι τώρα στο νομοσχέδιο για τα κρατικά μουσεία, τα κρατικά μουσεία που τα μετατρέπει σε νομικά πρόσωπα με διορισμένες διοικήσεις. Είναι και αυτό, θα έλεγα, αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες, μία ακόμη πλευρά της βαρβαρότητας. Ακόμα και οι αρχαίοι θησαυροί της πατρίδας μας, δηλαδή η ιστορία μας, δηλαδή η ψυχή μας, ακόμη και οι αρχαίοι θησαυροί, γίνονται αντικείμενο εμπορίας και εκμετάλλευσης. Είναι μια προσβολή πρωτοφανής στο ιστορικό και πολιτισμικό φορτίο της Ελλάδας.
Αφού παίξατε με τα Γλυπτά του Παρθενώνα παιχνίδι προεκλογικής κομματικής εκμετάλλευσης και προσωπικού σχεδιασμού με μυστικές διαπραγματεύσεις και μυστική διπλωματία. Αφού παίξατε με τους αρχαιοκάπηλους και την αρχαιοκαπηλία των συλλογών Στερν. Και αναγκάσατε σε παραίτηση τον επιστημονικό διευθυντή του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης -και είναι ντροπή αυτό, ο οποίος έβγαλε ανάρτηση ότι όποιος δεν συμφωνεί με την εξουσία στις μέρες μας καθαιρείται. Αφού επιχειρήσατε να μοιράσετε τα ιμάτια της ιστορίας και του πολιτισμού μας, λες και η αρχαία κληρονομιά είναι και αυτή ιδιοκτησία της οικογένειας Μητσοτάκη -ανήκε στο σύνολό της στη συλλογή των αρχαίων της οικογενείας που νομιμοποιήθηκε αργότερα- και αφού επιβάλατε μια πρωτοφανή αναδιανομή εισοδήματος υπέρ του πλούτου, μια πρωτοφανή αναδιανομή περιουσιών υπέρ του πλούτου, τώρα τι κάνετε; Αποφασίζετε αναδιανομή και στα δημόσια μνημεία και μουσεία υπέρ των ελίτ και του πλούτου, τα μουσεία μας ως εμπόρευμα προς διάθεση στον πλειοδότη. Γιατί αυτό κάνει το νομοσχέδιο που εισάγετε σήμερα στη Βουλή.
Μετατρέπει πέντε μεγάλα αρχαιολογικά και βυζαντινά μουσεία σε νομικά πρόσωπα με διοικήσεις διορισμένες από την κυβέρνηση με δεδηλωμένη την πρόθεση η διαχείρισή τους να γίνεται με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια στα όρια της εμπορευματοποίησης, και με τον σκληρό ανταγωνισμό ανάμεσα στα μουσεία για χρηματοδοτήσεις και χορηγίες. Να αγοράζουν οι έχοντες επιρροή, με δυο λόγια, συμβολικό κεφάλαιο και κύρος με τον Διαδούμενο και τον Έφηβο των Αντικυθήρων, περί αυτού πρόκειται. Ο χυδαίος πολιτισμός των ιδρυμάτων, των χορηγών, των ευεργετών, των ισχυρών, των ελίτ στη θέση μιας συντεταγμένης κρατικής πολιτικής για τον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμιση των μουσείων.
Και ιδεολογικό συμπλήρωμα είναι η γνωστή από το παρελθόν παλαιοντολογία της ελληνικής Δεξιάς, το παζάρι του αρχαίου μεγαλείου, η στείρα και ιδιοτελής αρχαιολατρία και η κλασική καθαρότητα που έρχονται να καλύψουν τη σημερινή πολιτιστική αλλά και γενικότερη λάσπη που επικρατεί. Αυτούς τους σκοπούς έρχεται να υπηρετήσει το νομοσχέδιο.
Την ίδια στιγμή, τι γίνεται με τα μικρά περιφερειακά μουσεία; Αποκόπτονται από τα μεγάλα και ελλείψει πόρων οδηγούνται στον αφανισμό. Ενώ άμεση θα είναι και η επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων για τους σημερινούς εργαζόμενους, καθώς η ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας για τους μελλοντικούς εργαζόμενους με την ανάθεση λειτουργιών και υπηρεσιών σε εργολάβους θα κάνει ακόμα χειρότερες τις συνθήκες μέσα από τις οποίες θα εργάζονται.
Και μια ακόμα απόδειξη της καθεστωτικής σας αριστείας και στον πολιτισμό αλλά και της σπουδής σας στην εμπορευματοποίηση των πάντων: Ενώ όλα αυτά συμβαίνουν με την επίφαση της άρτιας ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας, δεν υπάρχει καν μελέτη βιωσιμότητας για όλο αυτό το πλάνο, απουσιάζει εντελώς. Η αγορά με έναν αόρατο μαγικό τρόπο θα τα ρυθμίσει όλα. Δηλαδή, τι θα κάνει; Θα διορίσετε από έναν Στάσση σε κάθε μουσείο και αυτός θα εξασφαλίσει κέρδη για τα μουσεία, όπως εξασφάλισε για τη ΔΕΗ! Πώς θα εξασφαλίσει κέρδη άραγε; Πουλώντας, όλοι καταλαβαίνουμε τι.
Υπάρχει, όμως, και μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια, ένας κίνδυνος ίσως μεγαλύτερος από όλους τους άλλους: η ίδρυση παραρτημάτων στο εξωτερικό, που θα μετατρέψει σε κανονικότητα τη μακροχρόνια ή ακόμα και μόνιμη εξαγωγή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, με παραρτήματα που θα ιδρυθούν στο εξωτερικό χωρίς όριο και με εκθέσεις που θα λειτουργούν για δεκαετίες.
Και βεβαίως, σε αυτές τις εκθέσεις ενδεχομένως στο μέλλον να επιχειρήσουν να ξεπλυθούν πάλι αρχαιοκάπηλοι και αρχαιοκαπηλίες. Μια νέου τύπου κανονικότητα είναι αυτή, όπως αυτή που είδαμε με 161 κυκλαδικές αρχαιότητες.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές, κατά την άποψή μας, αυτό που ζούμε τα τελευταία τρεισήμισι χρόνια ως πολιτιστική πραγματικότητα, αυτό που επιχειρείτε να φέρετε προς ψήφιση σήμερα και αφορά τα κρατικά μουσεία, η συνολική αντίληψη, η πρακτική που εφαρμόσατε τέσσερα χρόνια τώρα χρόνια στον πολιτισμό δεν μπορεί να είναι κατά την άποψή μας ούτε το παρόν, πολλώ δε μάλλον δεν μπορεί να είναι το μέλλον του πολιτισμού στην πατρίδα μας. Για έναν πολύ απλό λόγο: γιατί δεν θα γίνουμε ο «Κανείς» που είπε η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη!
Η επόμενη μέρα για τη χώρα δεν μπορεί παρά να έχει στο επίκεντρο την καλλιτεχνική δημιουργία, δεν μπορεί παρά να έχει στο επίκεντρο την ελευθερία και τη στήριξη της τέχνης αλλά και τον σεβασμό στην πολιτισμική μας κληρονομιά και στους ανθρώπους του πολιτισμού.
Η έννοια-κλειδί για μας, η ηθική μας υποχρέωση, αν θέλετε, είναι αυτή η λέξη: ο σεβασμός, σεβασμός στους ανθρώπους, σεβασμός στην τέχνη, σεβασμός στη μνήμη, σεβασμός στην ιστορία. Με σεβασμό, λοιπόν, στους ανθρώπους της τέχνης που αγωνίζονται αυτές τις μέρες για το δίκιο τους, δεσμευόμαστε για την ακαδημαϊκή και επαγγελματική αναγνώριση των πτυχίων των ανώτερων καλλιτεχνικών σχολών σε επίπεδο Τεχνολογικής Εκπαίδευσης, για τη θέσπιση ολοκληρωμένης δημόσιας ανώτατης καλλιτεχνικής εκπαίδευσης για τις παραστατικές τέχνες με διάλογο και ουσιαστική διαβούλευση με τους ανθρώπους του πολιτισμού, για τη διασφάλιση συλλογικών συμβάσεων για καλλιτέχνες και εργαζόμενους στο χώρο του πολιτισμού με στόχο αξιοπρεπείς μισθούς και αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας.
Με σεβασμό, επίσης, στην πολιτισμική μας κληρονομιά, δεσμευόμαστε για την προστασία και ανάδειξη της πολιτισμικής μας κληρονομιάς και την οργανική ένταξή της σ’ αυτό που ονομάζουμε βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη. Δεσμευόμαστε για τη διεκδίκηση για μόνιμη επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα με ενότητα στο εσωτερικό αλλά και με οικουμενική διάσταση, διότι πρόκειται για επανένωση και είναι οικουμενικό ζήτημα αυτό.
Δεσμευόμαστε τέλος -και το λέω, για να τα ακούσετε εσείς, που θα ψηφίσετε σήμερα, αλλά για να τα ακούσουν και οι χιλιάδες άνθρωποι του πολιτισμού, αρχαιολόγοι που σήμερα αγωνιούν- για την ακύρωση των μουσείων νομικών προσώπων με τις διορισμένες διοικήσεις.
Στη θέση τους θα εφαρμοστεί μια νέα αναβαθμισμένη προοδευτική πολιτική για τα μνημεία και τα κρατικά μουσεία, με διαφύλαξη του δημόσιου χαρακτήρα τους και ενίσχυση του επιστημονικού και κοινωνικού τους ρόλου, με ανανεωμένη θεώρηση, παρουσίαση και αφήγηση του παρελθόντος και της πολιτισμικής μας μνήμης με κέντρο τον άνθρωπο, με κέντρο την εξέλιξη των κοινωνιών και των ιδεών, τον πλούτο της πολιτισμικής ποικιλομορφίας, τις πανανθρώπινες αξίες που τα αρχαία συμβολίζουν. Γιατί στο τέλος της ημέρας, η στήριξη του πολιτισμού και των ανθρώπων του, ο σεβασμός απέναντι στην ιστορία και την παράδοση για εμάς δεν ήταν, δεν είναι και δεν θα είναι ποτέ μια κομματική θέση, αλλά μία αταλάντευτη, μια αδιαπραγμάτευτη εθνική επιταγή αλλά ταυτόχρονα και ηθική υποχρέωση.
