Κατερίνα Κακοσαίου: “Δεν μπορείς στο όνομα της αλήθειας, να γίνεσαι αγενής ή προσβλητικός”


Μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης έδωσε η Κατερίνα Κακοσαίου στην δημοσιογράφο Γεωργία Παπαδημητρίου και το “Miss bloom”. Η νεαρή τραγουδίστρια και κόρη του Γιάννη Πλούταρχου, αναφέρθηκε στην οικογένειά της, το ρόλο που έπαιξε ο πατέρας της στην απόφαση να ασχοληθεί με το τραγούδι, τον αδερφό της που έχει επιλέξει και εκείνος τον ίδιο δρόμο, αυτόν του τραγουδιού αλλά και για τα όνειρά και τους στόχους της για το μέλλον.


Διαβάστε αναλυτικά τα όσα είπε η Κατερίνα Κακοσαίου στην δημοσιογράφο Γεωργία Παπαδημητρίου 

Κατερίνα μου, μου βγάζεις μία ευθύτητα και μία αμεσότητα σαν χαρακτήρας. Είναι έτσι;

Γενικά από πάρα πολύ μικρή, δεν μπορούσα να πω ψέματα, γιατί φαινόταν όχι μόνο στο πρόσωπό μου, αλλά και σε όλο το σώμα μου. Ήταν τόσο ξεκάθαρο, που από ένα σημείο και έπειτα, δεν έμπαινα στη διαδικασία να πω ψέματα. Έτσι ξεκίνησα να λέω μόνο την αλήθεια. Αφού δεν μπορούσα καθόλου να το κρύψω σταμάτησα και να το προσπαθώ. Σκέφτηκα ”τώρα θα λες την αλήθεια και ό,τι γίνει”

Τελικά, έχει κόστος να λες τα πράγματα με το όνομά τους;


Θεωρώ ότι πάντα υπάρχει ευγενικός τρόπος να πεις κάτι που θες, χωρίς να ενοχλήσεις. Αυτό που θεωρώ άσχημο είναι να τοποθετείσαι επάνω σε κάτι, σε ένα θέμα, χωρίς να έχεις ερωτηθεί. Να πεις τη γνώμη σου, χωρίς να σου την έχει ζητήσει κανείς. Αυτό είναι κάτι που αποφεύγω. Δηλαδή δεν μπορείς στο όνομα της αλήθειας, να γίνεσαι αγενής ή προσβλητικός.

Είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου;

Πάντα. Και του τα χώνω συχνά. Γενικότερα έχω τη φιλοσοφία πώς για ό,τι πάει στραβά στη ζωή μας, φταίμε μόνο εμείς. Δεν κατηγορώ ποτέ κάποιον άλλον, πέρα από τον εαυτό μου.

Ανήκεις σε μία πολυμελή οικογένεια. Ποια είσαι στη σειρά;

Είμαι η πρώτη, αν και δεν φαίνεται. Οι περισσότεροι νομίζουν ότι είμαι κάπου στη μέση, τύπου η τρίτη στη σειρά. Δεν θυμάμαι καθόλου τον εαυτό μου μοναχοπαίδι. Μετά από εμένα γεννήθηκε ο Γιώργος και δεν με θυμάμαι καθόλου μόνη μου στην οικογένεια. Το να μεγαλώνεις σε μία πολυμελή οικογένεια για εμένα είναι ευλογία. Είναι πάρα πολύ όμορφο. Δεν είσαι ποτέ μόνος σου. Ειδικά όταν τα αδέρφια μου μεγάλωσαν λιγάκι, έγιναν η παρέα μου. Είμαι πολύ ευγνώμων που έχω μία τόσο μεγάλη οικογένεια. Έμαθα να μοιράζομαι και είναι κάτι που το έμαθα από πολύ μικρή.

Στερείσαι λίγο τον αποκλειστικό χρόνο με τη μαμά ή τον μπαμπά;

Δεν το είδα ποτέ έτσι. Ούτε εγώ ούτε τα αδέρφια μου. Ίσα ίσα μεγαλώνοντας κάνεις από μόνος σου ένα βήμα πιο πίσω, θέλοντας να αφήσεις περισσότερο χώρο στους γονείς σου να ασχοληθούν με τα μικρότερα αδέρφια σου. Αναπτύσσεις και μία μητρική στάση αυτόματα. Αισθάνεσαι ότι είσαι η μεγάλη της οικογένειας και ότι έχεις μία ευθύνη παραπάνω. Στην οικογένειά μας πάντως είμαι εκείνο το παιδί που θέλω να μαζευόμαστε όλοι μαζί. Είναι κάτι που το επιδιώκω. Θέλω μέσα στην εβδομάδα σίγουρα να τους δω όλους από μία φορά. Είναι σαν να το έχω ανάγκη να περάσω χρόνο με τους γονείς μου και τα αδέρφια μου.

Είσαι παιδί του μπαμπά ή της μαμάς;

Και των δύο. Δεν μπορώ να τους ξεχωρίσω.

Θέλω να μου μιλήσεις λίγο για τη μητέρα σου, τη Μαρία.

Είναι η ήρεμη δύναμη της οικογένειας. Η μητέρα μου είναι ένας πολύ ελεύθερος άνθρωπος. Έτσι θα τη χαρακτήριζα εγώ. Είναι ανεξάρτητη, αυτόνομη και μία πολύ δυνατή προσωπικότητα. Είναι εκείνη που τα κουμαντάρει όλα στο σπίτι. Όταν λείπει επικρατεί το χάος. Ποτέ δεν είδε τον εαυτό της ως τη σύζυγο του Γιάννη Πλούταρχου. Παραμένει όλα τα χρόνια στο πλευρό του, ως η Μαρία που είναι με τον Γιάννη. Όπως ακριβώς τη βλέπει και ο μπαμπάς μου. Ως τη σύζυγό του τον άνθρωπό του.

Ποιες ήταν οι σημαντικότερες αρχές που σας μετέδωσαν ως γονείς; Υπήρχαν κόκκινες γραμμές μέσα στο σπίτι;

Δεν μου έχουν απαγορεύσει ποτέ κάτι. Δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο να έγινε. Απλά όλα τα παιδιά βλέπαμε πώς κινούνταν οι γονείς μας μέσα στο σπίτι και πράτταμε ανάλογα. Τώρα σε μικροπράγματα ναι, υπήρχαν κανόνες στη ρουτίνα μας. Όσον αφορά τις αρχές που έχουμε πάρει, εμπνεόμαστε και πάλι από το παράδειγμα τους και όχι από τα λόγια. Από τη δικαιοσύνη που έχουν, την ηθική τους, την ανθρωπιά τους. Επίσης είναι και οι δύο πολύ ειλικρινείς.

Τι εικόνα είχες για το επάγγελμα του τραγουδιστή ως παιδί; Είχες συνείδηση της καριέρας που έκανε ο μπαμπάς σου;

Όταν ήμουν μικρή όχι. Μεγαλώνοντας αντιλήφθηκα τι γίνεται και ξεκίνησα να καταλαβαίνω γιατί όταν βγαίνουμε έξω, τον σταματά ο κόσμος. Δηλαδή υποψιαζόμουν πράγματα από την απήχηση που είχε ο μπαμπάς έξω γιατί μέσα στο σπίτι δεν μπορούσα να καταλάβω κάτι. Ήξερα ότι η δουλειά του μπαμπά είναι να τραγουδάει αλλά τίποτα παραπάνω. Και εκείνος δεν το έκανε μεγάλο θέμα. Αργότερα, θυμάμαι ότι πηγαίναμε στο καμαρίνι του εκεί που εμφανιζόταν ο μπαμπάς. Μας έπαιρνε καμία φορά και ο ύπνος εκεί. Θέλω να πω ότι η εξοικείωση με τη δουλειά του μπαμπά έγινε πολύ σταδιακά και φυσικά.

Εκεί άρχισες να μαγεύεσαι από αυτόν τον κόσμο;

Γενικότερα από τον κόσμο το νυχτερινό δεν μαγεύτηκα ποτέ. Ακόμα και τώρα που ασχολούμαι με το τραγούδι, δεν είναι ότι πρωτίστως με ενθουσιάζει ο χώρος αλλά η διαδικασία του να τραγουδάω. Αν δεν υπήρχε το κομμάτι το βιοποριστικό, θα μπορούσα να τραγουδάω μόνο και σε ένα στούντιο. Μου αρέσει το live, η επαφή με τον κόσμο, ακόμα κι αν είναι απαιτητικοί οι ρυθμοί της νύχτας.

Νομίζω ότι ο Γιώργος ο αδερφός σου, συστήθηκε πρώτα ως τραγουδιστής μετά από τον μπαμπά. ΄Ήταν κάτι που ήρθε επίσης φυσικά;

‘Ηρθε πολύ φυσικά. Όλοι στην οικογένεια το βλέπαμε ότι ο Γιώργος θα ασχολούνταν με το τραγούδι. Μέχρι που μία ημέρα μας είπε: ”Θα το προσπαθήσω”. Όλοι τον στηρίξαμε σε αυτή την απόφαση. Μία απόφαση που του βγήκε σε καλό.

Η δική σου είσοδος στο τραγούδι πώς έγινε;

Στη δική μου περίπτωση περίμενα να πάρω το πτυχίο μου στη Βιολογία και το μεταπτυχιακό μου στη Βιομηχανία των Φαρμάκων. Ήθελα να έχω δύο πτυχία για να νιώσω ασφαλής για αυτή τη μετάβαση. Μέχρι τότε, όσο σπούδαζα, έκανα κάποιες live εμφανίσεις, αλλά το έκανα ως χόμπι. Στη συνέχεια όμως πήρα την απόφαση να προσπαθήσω να ασχοληθώ με αυτό που αγαπώ περισσότερο και είναι το τραγούδι. Μάλιστα είχα σκεφτεί: Αν βγει, βγήκε. Αλλά και αν δεν βγει- εγώ θα συνεχίσω να τραγουδάω εννοείται, αυτό δεν σταματάει ποτέ- θα είμαι σε θέση να κάνω κάτι άλλο που γνωρίζω καλά.

Το γεγονός ότι μοιραία θα συνδεόσουν με τον καλλιτέχνη Γιάννη Πλούταρχο, σου προκάλεσε δεύτερες σκέψεις στο να το τολμήσεις;

Ναι, φυσικά. Αλλά τη σύνδεση του ονόματός μου με τον μπαμπά μου, είναι κάτι που έχω αποδεχτεί από νωρίς. Είναι δεδομένο για εμένα ότι στη συνείδηση του κόσμου είμαι η κόρη του Γιάννη Πλούταρχου και θα συνεχίσω να είμαι ενδεχομένως για αρκετό καιρό ακόμα. Πράγμα που είναι αλήθεια. Όπως και όλα τα παιδιά. Ναι, είμαστε τα παιδιά του Γιάννη Πλούταρχου αλλά και ανεξάρτητες προσωπικότητες.

Σε ποιον είπες πρώτα ότι θα ασχοληθείς με το τραγούδι;

Νομίζω στον μπαμπά. Γιατί τα πάντα τα συζητάω πρώτα με τον μπαμπά. Νιώθω ότι είναι μοναδικός άνδρας εκεί έξω που θα μου πει πάντα την αλήθεια. Θα μου πει τη γνώμη του, χωρίς δεύτερη σκέψη, χωρίς να σκεφτεί τον εαυτό του πρώτα, αλλά εμένα.

Κατερίνα, πώς αισθάνεσαι κάθε φορά που ακούς ένα τραγούδι στο ραδιόφωνο;

Πάρα πολύ ωραία. Το πρώτο τραγούδι που άκουσα είναι το “Πόσο ωραία μάτια έχεις”. Ήταν η πρώτη φορά που άκουσα τη φωνή μου στο ραδιόφωνο. Θυμάμαι δυσκολεύτηκα να το συνειδητοποιήσω. Mετά ακολούθησαν το “Κοίτα μη μου φύγεις” και “Το τι φταις και εσύ” και ήταν ακόμα πιο μεγάλη χαρά. Δεν μου έχει φύγει η πρώτη χαρά. Γενικά νομίζω πώς αυτό το επάγγελμα, όσο οι συνθήκες είναι τόσο όμορφες όσο τώρα, δεν με αφήνει να μου φύγει αυτή η πρώτη χαρά. Βασικά το τραγούδι δεν το βλέπω σαν επάγγελμα, αλλά ως τρόπο ζωής. Σιγοτραγουδάω συνέχεια, χωρίς να το καταλαβαίνω, καθόλη τη διάρκεια της ημέρας.

Είναι όλοι οι τραγουδιστές έτσι; Ή κάποιοι κάνουν οικονομία δυνάμεων;

Αν κρίνω από τους τραγουδιστές της οικογένειας, είναι όλοι έτσι.

Ο κόσμος φαντάζομαι πλέον σε αναγνωρίζει. Πώς αισθάνεσαι για αυτό;

Ναι καταλαβαίνω από κάτι βλέμματα ότι πλέον με αναγνωρίζουν. Μία χαρά αισθάνομαι με αυτό.

Από πού παίρνεις το feedback του κόσμου;

Νομίζω από τα live. Ειδικά στις συναυλίες. Εκεί λαμβάνουμε περισσότερο την ενέργεια του κόσμου. Από το πώς αντιδρά ο κόσμος όταν βγαίνεις να τραγουδήσεις.

Από τα social media;

H αλήθεια είναι ότι δεν τα παρακολουθώ και πολύ. Δεν έχω επαφή καλή με το κινητό μου. Φαντάσου είχα φύγει για Κύπρο όπου σπούδαζα για το πρώτο μου πτυχίο και είχα ξεχάσει το κινητό μου στην Αθήνα. Μου το έφεραν μετά από μία εβδομάδα και δεν αισθάνθηκα καμία έλλειψη. Ούτε το κατάλαβα ότι δεν είχα κινητό.

Έχεις στόχους στο τραγούδι;

Φυσικά. Θέλω κάποια στιγμή να νιώσω ότι είμαι στο σημείο που μπορώ να ζήσω κάνοντας αποκλειστικά αυτό που αγαπώ, χωρίς να χρειάζεται να κάνω κάτι άλλο. Τελευταία γράφω και κάποια πράγματα επάνω στη μουσική.

Κατερίνα, πες μου δύο λόγια για το νέο σου τραγούδι;

Πρόσφατα κυκλοφορήσαμε το “Μου Λείπεις”, από τη Minos EMI που ακούσαμε πρώτη φορά από τον Γιώργο Μαζωνάκη. Την ιδέα για την επανεκτέλεση του τραγουδιού την είχε ο συνθέτης, Νίκος Τερζής. ‘Οταν έφτασε στα χέρια μου και το δοκίμασα μου άρεσε πολύ αυτή η νέα εκδοχή. Είναι κάτι άλλο. Πριν λίγες ημέρες κυκλοφόρησε και το νέο βίντεο κλιπ του τραγουδιού.

 

 

 

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *