Ο Σωτήρης Τσαφούλιας βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Μεγάλη Εικόνα» το βράδυ της Δευτέρας και παραχώρησε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, στην οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε και στο ενδεχόμενο να πολιτευτεί στο μέλλον.
Ο γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης κλήθηκε να σχολιάσει τις τελευταίες κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις και αναφέρθηκε αρχικά στο «cancel culture», λέγοντας χαρακτηριστικά: «Έγινε μία προσπάθεια πρόσφατα να με “ακυρώσουν”, μετά τη δήλωση που έκανα ότι θεωρώ ακραία φασιστικό το σύνθημα Black Lives Matter. Εγώ δεν ήξερα ότι υπάρχει “μαύρη” και “άσπρη” ζωή».
Αναφερόμενος στα αποτελέσματα των πρόσφατων αμερικανικών εκλογών, σχολίασε: «Ήμουν σίγουρος ότι θα βγει ο Τραμπ. Δεν περίμενα ότι θα είχε τον απόλυτο έλεγχο. Εγώ δεν θυμώνω με τον Τραμπ, γιατί ξέρω ποιος είναι, πού βρίσκεται και τι πρεσβεύει. Θυμώνω με τον Κλίντον και τον Ομπάμα. Για τα ελληνικά δεδομένα, θα θυμώσω με αυτούς που διαχειρίστηκαν τη δημοκρατία τα τελευταία 20 χρόνια. Γιατί αυτοί έφεραν αυτά τα στοιχεία στην εξουσία».
Ερωτηθείς αν ο ίδιος θα σκεφτόταν κάποια στιγμή να πολιτευτεί, ο Σωτήρης Τσαφούλιας έκανε λόγο για μια «πολιτική φυσιογνωμία», που θεωρεί «κεφάλαιο για τη χώρα», προσθέτοντας ότι αν το εν λόγω πρόσωπο του έκανε κάποια σχετική πρόταση, «θα το έκανα με όλο μου το είναι».
«Όπως είναι το σύστημα τώρα, όχι, δεν θα έμπαινα στην πολιτική. Πιστεύω ότι το σύστημα είναι φτιαγμένο έτσι, που οποιοσδήποτε και να μπει στην πολιτική και πραγματικά να θέλει να κάνει κάτι, θα τον αποδομήσει γρήγορα. Δεν με έχουν προσεγγίσει με ευθεία πρόταση. Έχουν γίνει διερευνητικές, και για την ευρωβουλή και για τη βουλή, αλλά όταν το πρόσημο είναι ότι “τώρα πουλάς, τώρα σε θέλω”, δεν είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος. Έχω μάθει τον χρόνο μου να τον επενδύω και να μην τον σπαταλάω. Ακόμη και άνθρωποι που με θαυμάζουν, και με ακολουθούν, και με αγαπούν, πιστεύω ότι οι μισοί από αυτούς, αν μάθουν αύριο το πρωί ότι κατεβαίνω υποψήφιος, θα απογοητευτούν», είπε χαρακτηριστικά ο Σωτήρης Τσαφούλιας.
«Υπάρχει, αλλά δεν θα πω ποιος είναι, μια πολιτική φυσιογνωμία αυτή τη στιγμή στα ελληνικά δεδομένα, που έχει τη στόφα και το όραμα των παλιών ηγετών, αλλά ξέρει τα τεχνοκρατικά, ξέρει τους μηχανισμούς, πώς να κάνει το όραμα να δουλέψει. Είναι ενεργότατος, και αν κάποια στιγμή πρωταγωνιστήσει, και μου ζητούσε, όχι μόνο να πολιτευτώ, αλλά να τον βοηθήσω, θα το έκανα με όλο μου το είναι, γιατί πιστεύω στο όραμά του και στην αξία του σαν άνθρωπο. Ο μόνος λόγος που δεν λέω το όνομά του είναι γιατί είναι αυθόρμητη η τοποθέτησή μου και δεν τον έχω ρωτήσει. Δεν θέλω να τον φέρω σε δύσκολη θέση. Τον αφήνουμε εκτός, γιατί τον θεωρώ κεφάλαιο για τη χώρα», κατέληξε, χωρίς να αποκαλύψει το πρόσωπο στο οποίο αναφερόταν.
«Είχα τύψεις για πολλά χρόνια ότι δεν είμαι καλός μπαμπάς και τώρα το πιστεύω»
Επίσης, ο Σωτήρης Τσαφούλιας μίλησε για τον ρόλο του ως πατέρας αλλά και για τις τύψεις που νιώθει κατά καιρούς ως γονιός, εξηγώντας γιατί επί χρόνια ένιωθε ανεπαρκής ως πατέρας.
«Είχα πάρα πολλές τύψεις για πολλά χρόνια ότι δεν είμαι καλός μπαμπάς και τώρα το πιστεύω. Παρών είμαι, ακόμα και αν είμαι απών. Την παρουσία μου τα παιδιά τη νιώθουν όπου και να βρίσκομαι. Έχω σταματήσει γύρισμα στη μέση για να μιλήσω στην κόρη μου. Σταματώ τα πάντα όταν είναι να μιλήσω με τα παιδιά μου» είπε αρχικά για το θέμα και πρόσθεσε ότι μεγάλο μερίδιο της ευθύνης έχει το σκεπτικό της γενιάς στην οποία μεγάλωσε.
«Το διάστημα που ένιωσα ανεπαρκής ήταν γιατί μεγάλωσα με μία γενιά που την μεγάλωσαν με το καταραμένο “δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω”. Όχι υπάρχει “δεν μπορώ”. Βεβαίως, υπάρχει δεν μπορώ. Μπορώ εγώ να πάω να σηκώσω τα κιλά που σηκώνει ο Πύρρος Δήμας; Δεν με κρατάει η μέση μου», ανέφερε ο σκηνοθέτης.
«Υπάρχουν πράγματα που δεν μπορώ, που δεν μπορώ και που δεν θέλω. Αυτά τα προβλήματα ξεκινάνε από τα “θα μπορούσα να είμαι καλός γονιός και δεν είμαι” αλλά στην ουσία είναι “δεν θέλω”, όχι “ θα ήθελα και δεν μπορώ”, γιατί με κινητοποιούν και άλλα πράγματα. Και γιατί θεωρώ ότι είναι μεγάλο βάρος να νιώθει ότι στερήθηκες στη ζωή του πράγματα για να του τα προσφέρεις», συνέχισε.
Τέλος, τόνισε ότι προσπάθησε να μάθει τις κόρες του μέσα από τις δικές του πράξεις και ποτέ δεν επικεντρώθηκε στους βαθμούς ή σε τέτοιου είδους θέματα. «Εγώ λοιπόν τα παιδιά μου, επειδή μπορούν να περάσουν από τον ρόλο της οικογένειας και του γάμου, δεν ήθελα να τους πω ότι οικογένεια και έρωτας σημαίνει συμβιβασμός, στερήσεις και θυσίες. Δεν είναι αυτή η ζωή. Οπότε μέσα από τα λάθη μου και τα σωστά μου αυτά προσπάθησα να τους δείξω, δεν τους ρώτησα ποτέ “πώς πήγε το σχολείο σήμερα” και “τι βαθμό πήρες;”. Η ερώτησή μου κάθε μέρα ήταν με “τι γέλασες περισσότερο σήμερα” και άμα μου έλεγαν “δεν γέλασα με τίποτα”, τους έλεγα “πήγες σχολείο και δεν γέλασες; Χαμένη μέρα”. Δεν τις μάλωσα ποτέ για τους βαθμούς, δεν με ενδιέφεραν ποτέ. Άμα το παιδί σου ζωγραφίζει αγγέλους και θες να το κάνεις γιατρό, ε δεν φταίει το παιδί, ε, ο Πλέσσας χημικός σπούδασε, ευτυχώς που την παράτησε τη Χημεία».
