Για διάφορα πιθανά σενάρια προετοιμάζονται οι Βρυξέλλες ενόψει των πολυσυζητημένων αμερικανικών εκλογών της Τρίτης, εν μέσω ασταθούς διεθνούς πολιτικής κατάστασης.
Στις Βρυξέλλες γνωρίζουν πως είναι ανάγκη, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος των προεδρικών εκλογών, να προετοιμαστούν για βαθιές και διαρκείς αλλαγές στις σχέσεις τους με τις ΗΠΑ.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ήδη από το καλοκαίρι έχει αρχίσει να προετοιμάζεται για διάφορες εναλλακτικές που θα μπορούσαν να προκύψουν με την ή τον νέο ένοικο του Λευκού Οίκου. Ομάδα εμπειρογνωμόνων (Task Force), αποτελούμενη από στελέχη της Κομισιόν, ανέλαβε να προβλέψει την αντιμετώπιση πιθανών δυσκολιών σε τομείς όπως το εμπόριο, η ενέργεια, η άμυνα και η τεχνητή νοημοσύνη, είτε εκλεγεί ο Ντόναλντ Τραμπ, είτε η Κάμαλα Χάρις.
ΝΑΤΟ και Ουκρανία
Κανένας ευρωπαίος ηγέτης (πλην Βίκτορ Όρμπαν), ή αξιωματούχος της ΕΕ δεν έχει εκφραστεί, τουλάχιστον ανοιχτά, υπέρ κάποιου εκ των δύο υποψήφιων για την προεδρία, αλλά δεν είναι μυστικό ότι στους κόλπους της ΕΕ, η πιθανή επιστροφή του Ρεπουμπλικάνου Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο προκαλεί ανησυχία.
Πρώτα απ’ όλα, ως προς τον αντίκτυπο που θα είχε η επανεκλογή του στην ατλαντική συμμαχία, η οποία μπήκε και πάλι στο στόχαστρο του πρώην προέδρου τον Φεβρουάριο, όταν απείλησε τους Ευρωπαίους ότι αν δεν πληρώσουν περισσότερα για την άμυνα. θα χρειαστεί να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους απέναντι στη ρωσική απειλή
Το πιο ανησυχητικό σενάριο για την Ευρώπη θα ήταν το τέλος της αμερικανικής στρατιωτικής και οικονομικής βοήθειας στην Ουκρανία. Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ έχει απειλήσει επανειλημμένα ότι θα σταματήσει την αμερικανική βοήθεια προς το Κίεβο, ενώ έχει δηλώσει ότι θα τερματίσει τον πόλεμο μέσα σε 24 ώρες – χωρίς να εξηγήσει τον τρόπο.
Τη δύσκολη αποστολή να αποφευχθούν τα χειρότερα σε αυτό το μέτωπο έχει αναλάβει ο νέος Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε, ο οποίος όταν ρωτήθηκε πριν από περίπου ένα μήνα αν ανησυχεί για το αποτέλεσμα των επερχόμενων εκλογών στις ΗΠΑ, απάντησε αρνητικά, λέγοντας ότι θα μπορέσει να συνεργαστεί με όποιον κι αν κερδίσει: είτε με την αντιπρόεδρο Κάμαλα Χάρις, είτε με τον πρώην πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.
Μάλιστα, όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του την 1η Οκτωβρίου, ο Μαρκ Ρούτε «χάιδεψε» τα αυτιά του πρώην προέδρου, λέγοντας ότι «χάρη στον Ντόναλντ Τραμπ, οι (ευρωπαϊκές) αμυντικές δαπάνες έχουν αυξηθεί». Ήδη οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες του ΝΑΤΟ έχουν αυξήσει τις αμυντικές τους δαπάνες στο 2% του ΑΕΠ τους, όμως γνωρίζουν ότι θα χρειαστεί να κάνουν περισσότερα, ανεξαρτήτως του ποιος θα κερδίσει στις εκλογές στις ΗΠΑ.
Εμπόριο και δασμοί
Σε ό,τι αφορά το εμπόριο, ο Ντόναλντ Τραμπ έχει ήδη δηλώσει την επιθυμία του να επιβάλει πρόσθετους τελωνειακούς δασμούς σε προϊόντα από την ΕΕ – μια συγκρουσιακή τάση την οποία είχε δείξει και κατά την προεδρία του.
Ο Τραμπ απειλεί με δασμούς ως και 20%, γεγονός που θα μπορούσε να μειώσει τις ευρωπαϊκές εξαγωγές, κατά πολλά δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως. Σε αυτή την περίπτωση η ΕΕ έχει κατά νου ανάλογα αντίμετρα, αλλά μόνο ως έσχατη λύση.
Άλλο ζήτημα που τίθεται μακροπρόθεσμα, ανεξάρτητα από το ποιος θα εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ, είναι οι σχέσεις με την Κίνα.
Οι ΗΠΑ θα ήθελαν να δουν την ΕΕ να απομακρύνεται οικονομικά από το Πεκίνο. Οι Ευρωπαίοι αντιλαμβάνονται ότι αρχίζει να δημιουργείται μακροπρόθεσμα προστατευτισμός από τις ΗΠΑ, ο οποίος αντιστρατεύεται τα συμφέροντα της ελεύθερης ευρωπαϊκής αγοράς.
Πρόσφατα ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ, είχε εκφράσει την εκτίμηση, σε συνέντευξή του στο European Newsroom (ευρωπαϊκά πρακτορεία ειδήσεων), ότι όσον αφορά την οικονομική εταιρική σχέση ΕΕ-ΗΠΑ, τα πράγματα δεν θα είναι πολύ διαφορετικά στο μακροπρόθεσμο προσανατολισμό των ΗΠΑ, με ή χωρίς τον Ντόναλντ Τραμπ, ή με ή χωρίς την Κάμαλα Χάρις. Οι ΗΠΑ «είναι μια χώρα προστατευτισμού και λυπάμαι για αυτήν την κατάσταση», είχε δηλώσει ο Σαρλ Μισέλ, προσθέτοντας ότι οι Ευρωπαίοι δεν πρέπει «να σκέφτονται με φόβο ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών», ούτε να εξαρτώνται από το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών.
Ενιαίο μέτωπο της ΕΕ
Στις Βρυξέλλες ελπίζουν ότι οι 27 Ευρωπαίοι ηγέτες θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν συντονισμένα και με ενότητα όλα αυτά τα θέματα, παρά το γεγονός ότι ο γαλλογερμανικός άξονας είναι αποδυναμωμένος και τα κράτη-μέλη πλέον σπάνια μιλούν με μια ενιαία φωνή, ιδίως σε θέματα εμπορικής πολιτικής.
Οι αμερικανικές εκλογές θα βρεθούν στο επίκεντρο των συζητήσεων των 27 αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ, κατά τη διάρκεια δείπνου την 7η Νοεμβρίου στη Βουδαπέστη, αμέσως μετά τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας που θα πραγματοποιηθεί την ίδια ημέρα στην Ουγγρική πρωτεύουσα.
Οικοδεσπότης αυτής της Συνόδου θα είναι ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν, του οποίου η χώρα ασκεί την εκ περιτροπής προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ. Ένθερμος υποστηρικτής του Ντόναλντ Τραμπ, ο Βίκτορ Όρμπαν είχε δηλώσει στις αρχές του Οκτωβρίου, σε συνέντευξη Τύπου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ότι «θα άνοιγα σαμπάνιες εάν ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδιζε τις εκλογές».
Όπως ανακοίνωσε μάλιστα ο Ούγγρος πρωθυπουργός μέσω Χ, επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ για να του ευχηθεί «καλή τύχη» μεθαύριο Τρίτη.
Οι Γερμανοί, με… φόβο και πάθος, ψηφίζουν Χάρις – Ανησυχία για τις γερμανοαμερικανικές σχέσεις σε περίπτωση νίκης Τραμπ
Αν στις εκλογές στις ΗΠΑ μεθαύριο ψήφιζαν οι Γερμανοί, δεν θα υπήρχε ούτε αγωνία, ούτε κανένα ντέρμπι.
Η Κάμαλα Χάρις θα είχε σίγουρη τη νίκη κι ο Ντόναλντ Τραμπ δεν θα είχε καμία τύχη.
Τόσο ξεκάθαρη είναι η προτίμηση των Γερμανών στην υποψήφια των Δημοκρατικών και τόσο σαφής και απερίφραστη η απέχθεια για τον πρώην πρόεδρο και υποψήφιο των Ρεπουμπλικάνων – ή μήπως ο φόβος;
Προφανώς το αποτέλεσμα των εκλογών στις ΗΠΑ δεν αφορά μόνο την ίδια τη χώρα. Ο πλανήτης έχει στραμμένο αυτές τις μέρες το βλέμμα στην Αμερική, όπου θα διεξαχθεί μια από τις κρισιμότερες αναμετρήσεις των τελευταίων δεκαετιών για την ανάδειξη του επόμενου -ή της επόμενης- προέδρου.
Με ανοιχτά μέτωπα στην Ουκρανία και στην Μέση Ανατολή, με τον παγκόσμιο εμπορικό ανταγωνισμό σε νέα όξυνση και την κλιματική κρίση να απαιτεί άμεση και συντονισμένη δράση, ο άνθρωπος που θα βρεθεί προσεχώς στο Οβάλ Γραφείο θα πρέπει να λάβει αποφάσεις άμεσα για την μελλοντική κατεύθυνση της υπερδύναμης και εταίροι, σύμμαχοι και ανταγωνιστές θα αντιμετωπίσουν, ή θα υποστούν, τις συνέπειες.
Αν μεθαύριο επέλεγαν οι Γερμανοί πρόεδρο των ΗΠΑ, το πιο πρόσφατο «Πολιτικό Βαρόμετρο» για λογαριασμό του ZDF υπέδειξε ότι το 83% θα ψήφιζε υπέρ της κυρίας Χάρις και ότι μόλις το 10% θα στήριζε τον κ. Τραμπ.
Η εικόνα ωστόσο άλλαξε όταν τέθηκε το ερώτημα «ποιος πιστεύετε ότι θα κερδίσει τις εκλογές». Σίγουρο για την επικράτηση της Κάμαλα Χάρις δήλωσε το 45%, ενώ το 38% εκτίμησε ότι θα κερδίσει ο αντίπαλός της.
Ενδεικτικό του κλίματος αβεβαιότητας είναι το γεγονός ότι στην αντίστοιχη μέτρηση πριν από δύο εβδομάδες, υπέρ της νίκης της σημερινής αντιπροέδρου εκφραζόταν το 72% και στη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ πίστευε μόνο το 23%.
Κατά την ίδια δημοσκόπηση, το 92% θεωρεί «σημαντικές» ως «πολύ σημαντικές» για τις διμερείς σχέσεις τις προσεχείς εκλογές, με το 71% να προβλέπει ότι οι γερμανοαμερικανικές σχέσεις, σήμερα σε μια από τις αρμονικότερες φάσεις τους, θα χειροτερέψουν σε περίπτωση εκλογής του Ντόναλντ Τραμπ και το 72% να αναμένει μεταξύ άλλων αλλαγή πολιτικής και απομάκρυνση των ΗΠΑ από την περαιτέρω στήριξη της Ουκρανίας.
Αντιθέτως, η Κάμαλα Χάρις δεν έχει αφήσει αμφιβολίες: «Θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε την Ουκρανία για όσο χρειαστεί», δηλώνει, σε απόλυτο συντονισμό με τον καγκελάριο Όλαφ Σολτς.
Ο Ντόναλντ Τραμπ από την άλλη πλευρά υπόσχεται ότι με τον ίδιο στον Λευκό Οίκο, ο πόλεμος θα λήξει πολύ σύντομα – ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας και για την τύχη των ουκρανικών εδαφών που κατέχουν σήμερα οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις.
Ο ειδικός αναλυτής αμυντικής πολιτικής Νίκο Λάνγκε διατηρεί τις αμφιβολίες του για το ενδεχόμενο ο Ρεπουμπλικάνος να αλλάξει ριζικά πολιτική έναντι της Ουκρανίας. «Δεν ξέρουμε. Δεν μπορούμε να πούμε ότι αν κερδίσει ο Ντόναλντ Τραμπ, θα εγκαταλείψει την Ουκρανία στην τύχη της», εξήγησε στη DW ο κ. Λάνγκε.
Η εικόνα ίσως είναι πιο καθαρή στην περίπτωση του ΝΑΤΟ. Η αμερικανίδα αντιπρόεδρος τάσσεται σθεναρά υπέρ της διατλαντικής συνεργασίας και της Συμμαχίας. «Σε αυτούς τους ταραγμένους καιρούς, είναι σαφές ότι η Αμερική δεν μπορεί να υπαναχωρήσει», έχει δηλώσει επανειλημμένα η Κάμαλα Χάρις, η οποία τον Φεβρουάριο, στην Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια, εκφράστηκε με ενθουσιασμό για τους ευρωπαίους συμμάχους των ΗΠΑ.
Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει δώσει ήδη από την πρώτη του θητεία δείγμα γραφής για τις απόψεις του σχετικά με την Συμμαχία: οι σύμμαχοι πρέπει να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες, να μην τα περιμένουν όλα από τις ΗΠΑ, ήταν η μόνιμη επωδός, στην οποία προστέθηκε η ευθεία αμφισβήτηση της ρήτρας αμοιβαίας συνδρομής (σ.σ. του άρθρου 5), ακόμη και η υποβάθμιση του ρόλου του ΝΑΤΟ και η απειλή αποχώρησης των ΗΠΑ από τους κόλπους του.
Σε κάθε περίπτωση, ο πόλεμος στην Ουκρανία έδειξε στους Ευρωπαίους ότι πρέπει να μπορούν να αντεπεξέλθουν οι ίδιοι στις απειλές εναντίον της σταθερότητας και της ασφάλειας της ηπείρου και να μην αφήνουν σε τόσο μεγάλο βαθμό την τύχη τους στην Ουάσιγκτον. Ο Όλαφ Σολτς αποφάσισε ότι οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις οφείλουν να εκσυγχρονιστούν. Ταυτόχρονα όμως επαναλαμβάνει διαρκώς ότι οι ΗΠΑ έχουν ηγετική θέση στο ζήτημα της στήριξης των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων και εξαρτά την μελλοντική στάση του Βερολίνου σε μεγάλο βαθμό από αυτήν της Ουάσιγκτον.
Πόλεμος και στο εμπόριο;
Αν στα θέματα αμυντικής και στρατηγικής συνεργασίας η κατάσταση είναι συγκεχυμένη, ο Ντόναλντ Τραμπ έχει ήδη προδιαγράψει την πολιτική του για την οικονομία και το εμπόριο: θα προχωρήσει στην επιβολή επιπρόσθετων δασμών 60% στις εισαγωγές από Κίνα και 20% στις εισαγωγές από τον υπόλοιπο κόσμο – συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ.
Αυτό θα καθιστούσε αυτομάτως τα γερμανικά προϊόντα πολύ πιο ακριβά στις ΗΠΑ, με το πλήγμα να είναι βαρύτερο για την αυτοκινητοβιομηχανία και την φαρμακοβιομηχανία – και για τον αμερικανικό πληθωρισμό όμως, κάτι που δεν μοιάζει να απασχολεί τον πρώην πρόεδρο.
Σε προεκλογική ομιλία του ο κ. Τραμπ ξεκαθάρισε πρόσφατα ότι σκοπεύει να δώσει στις ξένες εταιρίες κίνητρα προκειμένου να μεταφέρουν την παραγωγή τους σε αμερικανικό έδαφος και να προσλάβουν Αμερικανούς.
«Θέλω οι γερμανικές εταιρείες αυτοκινήτων να γίνουν αμερικανικές εταιρείες αυτοκινήτων. Θέλω να χτίσουν τα εργοστάσιά τους εδώ. Οι γερμανικές εταιρείες θα πρέπει να πληρώσουν τους χαμηλότερους φόρους, το χαμηλότερο ενεργειακό κόστος, το χαμηλότερο ρυθμιστικό βάρος στις ΗΠΑ και να τους δοθεί δωρεάν πρόσβαση στην καλύτερη και μεγαλύτερη αγορά του κόσμου – αλλά μόνο αν παράγουν στις ΗΠΑ και απασχολούν Αμερικανούς. Διαφορετικά, πρέπει να περιμένουν υψηλούς δασμούς», διεμήνυσε.
Με τις ΗΠΑ στην κορυφή της κατάταξης των εμπορικών της εταίρων, η Γερμανία έχει κάθε λόγο να ανησυχεί.
Όπως ανέδειξε πρόσφατα το Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών IFO του Μονάχου, το 44% των γερμανικών επιχειρήσεων εκφράζει ανησυχία ότι ενδεχόμενη προεδρία Τραμπ θα έχει δυσμενείς συνέπειες στο διμερές εμπόριο. Μόλις το 5% περιμένει θετικές εξελίξεις, ενώ το 51% δεν πιστεύει ότι η αμερικανική πολιτική θα επηρεαστεί από ενδεχόμενη εκλογή του.
Ήδη πάντως το Ινστιτούτο έχει υπολογίσει ότι αυτού του ύψους οι δασμοί θα σήμαιναν μείωση των γερμανικών εξαγωγών κατά σχεδόν 15%. Ο ερευνητής του Αντρέας Μπάουρ δεν κρύβει την ανησυχία του για τον κίνδυνο η προεδρία Τραμπ να σημάνει παγκόσμιο εμπορικό πόλεμο.
Την άποψή του φαίνεται να συμμερίζεται και ο πρόεδρος της Ένωσης Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI) Ζίγκφριντ Ρούσβουρμ, που δεν περιμένει φιλελευθεροποίηση των εμπορικών κανόνων των ΗΠΑ ούτε με την Κάμαλα Χάρις, αντιθέτως προεξοφλεί τη στροφή στην ενίσχυση της εσωτερικής παραγωγής και την καλύτερη αξιοποίηση των εργατικού δυναμικού όποιος κι εάν εκλεγεί μεθαύριο.
«Αστάθεια»
Έπειτα από 12 χρόνια στη θέση του συμβούλου εξωτερικής πολιτικής υπό την Άγγελα Μέρκελ, ο σημερινός επικεφαλής της Διάσκεψης του Μονάχου για την Ασφάλεια Κρίστοφ Χόισγκεν είναι πιθανόν άνθρωπος κατάλληλος για κάνει προβλέψεις με ψυχραιμία και διορατικότητα.
«Στην εξωτερική πολιτική, είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να επικεντρώνονται περισσότερο στον εαυτό τους και στην περιοχή του Ειρηνικού. Τόσο οι Δημοκρατικοί όσο και οι Ρεπουμπλικάνοι θέλουν να κρατήσουν τη χώρα τους μακριά από διεθνείς συγκρούσεις όσο το δυνατόν περισσότερο, δεν θέλουν πλέον να παίζουν τον παγκόσμιο σερίφη. Αυτό ενώνει τα δύο κόμματα. Εμείς ως Ευρωπαίοι πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε περισσότερες ευθύνες εντός και γύρω από την Ευρώπη», εκτίμησε ο κ. Χόισγκεν σε συνέντευξή του στο δίκτυο RND, προειδοποιώντας πως είναι ζήτημα χρόνου να απαιτηθούν από την Γερμανία υψηλότερες στρατιωτικές δαπάνες. Στην πραγματικότητα, εξήγησε, δεν επιτυγχάνεται από το Βερολίνο ο στόχος του NATO για δαπάνες ύψους 2% του ΑΕΠ.
«Αλλά βασιζόμαστε στην αμερικανική υποστήριξη για να έχουμε αξιόπιστη αποτροπή και δεν πρέπει να αψηφάμε το γεγονός ότι ρωσικοί πύραυλοι από το Καλίνινγκραντ μπορούν να φτάσουν στο Βερολίνο σε πέντε λεπτά. Χωρίς την αμερικανική πυρηνική ομπρέλα, είμαστε ανοιχτοί στον εκβιασμό», πρόσθεσε.
Η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ των δύο υποψηφίων, σημείωσε, είναι η «αστάθεια» του Ντόναλντ Τραμπ. «Δεν μπορείς να βασιστείς πάνω του για τίποτα», είπε χαρακτηριστικά – μάλλον αυτό είναι που φοβούνται περισσότερο από οτιδήποτε άλλο οι Γερμανοί, λάτρεις της ασφάλειας και της σταθερότητας.
Ενδεχόμενη επικράτηση του Τραμπ προκαλεί ανησυχία στην Γαλλία
Στην Γαλλία ο Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει πολλές συμπάθειες. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις το ποσοστό των Γάλλων που θα ήθελαν να τον δουν νικητή στις επικείμενες αμερικανικές εκλογές μετά βίας προσεγγίζει το 15%, κάτι που φυσικά δεν αφήνει αδιάφορο το εγχώριο πολιτικό προσωπικό. Έτσι, ελάχιστα είναι τα πολιτικά πρόσωπα που έχουν δημοσίως ταχθεί υπέρ του Τραμπ, εκτός από κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις παραγόντων, προσκείμενων κυρίως στον χώρο της ακροδεξιάς, όπως για παράδειγμα ο πρόεδρος του κόμματος της Μαρίν Λεπέν Τζορντάν Μπαρντελά, ο οποίος δήλωσε πως εκτιμά τον Τραμπ «για τον πατριωτισμό του». Η ίδια η Μαρίν Λεπέν που κατά το παρελθόν είχε ταχθεί υπέρ του Τραμπ, προς το παρόν παραμένει σιωπηρή, λαμβάνοντας ίσως υπόψιν ότι ενώ του είχε ζητήσει να τον επισκεφθεί, ουδέποτε έλαβε την σχετική πρόσκληση.
Από την άλλη, βεβαίως, η τετραετία Μπάιντεν κάθε άλλο παρά ήταν μία ειδυλλιακή περίοδος στις σχέσεις της Γαλλίας με τις ΗΠΑ. Στο πολιτικό επίπεδο σημαδεύτηκε από την αιφνίδια αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανισταν, ενώ στο οικονομικό επίπεδο o αμερικανικός νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού (Inflation Reduction Act), που επιδοτεί με δισεκατομμύρια δολάρια τις αμερικανικές επιχειρήσεις, έχει δημιουργήσει οξυμένα προβλήματα ανταγωνιστικότητας στις γαλλικές και τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις.
Αυτό που πρωτίστως όμως ανησυχεί τους Γάλλους, ενόψει μίας πιθανής νίκης του Τραμπ στις εκλογές, είναι το τι μέλλει γενέσθαι με το ουκρανικό ζήτημα, το οποίο ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων έχει δηλώσει πως αν εκλεγεί Πρόεδρος θα το λύσει «μέσα σε 24 ώρες». Αν αυτό σημαίνει ότι θα το «λύσει» ο ίδιος σε συνεργασία με τον Πούτιν, ερήμην ενδεχομένως των Ευρωπαίων, ίσως δε ακόμη και των Ουκρανών, τότε η Γαλλία, που είναι η σημαντικότερη στρατιωτική δύναμη στην ΕΕ, και μαζί της όλη η Ευρώπη, θα βρεθούν ενώπιον πελώριων διλημμάτων. Ο κίνδυνος διχασμού εν προκειμένω της ΕΕ, αλλά και του ΝΑΤΟ, είναι απολύτως υπαρκτός, αφού τα κράτη μέλη τους θα πρέπει επί της ουσίας να αποφασίσουν «με ποιους θα πάνε και ποιους θα αφήσουν».
Τέλος, δεν είναι λίγοι αυτοί που διατυπώνουν ανησυχίες στην Γαλλία ως προς τις επιπτώσεις που θα μπορούσαν να υπάρξουν στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή μετά τις αμερικανικές εκλογές. Στα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ τα ακροδεξιά κόμματα βρίσκονται σε άνοδο, σε αρκετές χώρες είτε κυβερνούν, είτε συμμετέχουν σε κυβερνήσεις συνεργασίας, και σε περίπτωση επικράτησης του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ οι τάσεις αυτές θα ενισχυθούν, προς μεγάλη ικανοποίηση πρωθυπουργών, όπως η Μελόνι στην Ιταλία και ο Όρμπαν στην Ουγγαρία.
Οι μόνοι που, ωστόσο, δεν φαίνεται να συμμερίζονται τις ανησυχίες αυτές είναι οι θαμώνες του Harry’s Bar στο Παρίσι, στην περιοχή της Όπερας. Ένα αμερικανικό μπαρ που φέτος συμπληρώνει 100 χρόνια ζωής, το άνοιξε ένας αμερικανός στρατιώτης, ονόματι Harry Mac Elhone που πολέμησε στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο και το οποίο και αυτή την φορά, όπως κάνει εδώ και έναν αιώνα, διοργανώνει τη δική του εκλογική δοκιμασία. Στήνει κάλπη ένα μήνα πριν την επίσημη ημερομηνία των αμερικανικών εκλογών και όσοι πελάτες του έχουν αμερικανικό διαβατήριο έχουν και δικαίωμα ψήφου. Η καταμέτρηση των ψηφοδελτίων γίνεται στο τέλος κάθε εβδομάδας από τον μπάρμαν και προς το παρόν η Κάμαλα Χάρις, λαμβάνοντας 302 ψήφους προηγειται του Ντόναλντ Τραμπ που έχει 265 ψήφους. Όπως βεβαιώνει ο σημερινός ιδιοκτήτης, δισέγγονος του πρώτου ιδιοκτήτη, τα εκλογικά αποτέλεσμα του Harry’s Bar πάντα επιβεβαιώνονται, με εξαίρεση τις αναμετρήσεις Κάρτερ – Φορντ το 1976 και Μπους – Κέρι το 2004.
Ιταλία: Ποιες είναι οι προτιμήσεις των κομμάτων, τι θα ψήφιζαν οι πολίτες
Η Ιταλία παρακολούθησε με μεγ’αλο ενδιαφέρον την αμερικανική προεκλογική εκστρατεία και, έστω και αν δεν υπήρξαν οξυμένες αντιπαραθέσεις, κάποια από τα μεγαλύτερα κόμματα -άμεσα ή έμμεσα- αποφάσισαν να πάρουν θέση. Σε ό,τι αφορά τον συντηρητικό συνασπισμό που κυβερνά την χώρα, μπορεί η πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι να προσπάθησε να τηρήσει ίσες αποστάσεις, αλλά είναι σαφές ότι τα περισσότερα οργανωμένα μέλη του κόμματός της, Αδέλφια της Ιταλίας, «κλίνουν» προς τον ρεπουμπλικανό υποψήφιο. Το κύριο ισχυρό, κοινό σημείο που εντοπίζουν, όπως προκύπτει, είναι, πρώτα απ΄όλα, η στρατηγική για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού. Σε περίπτωση εκλογής του Τραμπ, βέβαια, θα πρέπει να δούμε αν η Μελόνι θα αποφασίσει να αναθεωρήσει την στάση της στο Ουκρανικό. Ως γνωστόν, έως τώρα ενέκρινε όλους τους χειρισμούς της κυβέρνησης Μπάιντεν και εξέφρασε πλήρη στήριξη στο Κίεβο, με αποστολή στρατιωτικής βοήθειας.
Όσο για την Λέγκα, ο γραμματέας της και υπουργός Μεταφορών, Ματέο Σαλβίνι, είναι σίγουρα ο φανατικότερος υποστηρικτής του Ντόναλντ Τραμπ, σε όλη την ιταλική πολιτική σκηνή. «Ελπίζω να κερδίσει, αντιπροσωπεύει το μέλλον και θα προστατέψει τα δικαιώματα και την ελευθερία», δήλωσε ο Σαλβίνι. Τα κοινά σημεία του κόμματός του με την ατζέντα των ρεπουμπλικανών, όπως τονίζει, είναι κύριας πολιτικής σημασίας: «από την προστασία της οικογένειας, μέχρι την ασφάλεια, την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης και των θρησκευτικών φανατισμών». Ο Σαλβίνι, μάλιστα, παρομοίασε τις δικαστικές περιπέτειες του Τραμπ με εκείνες του Ιταλού μεγιστάνα και πρώην πρωθυπουργού, Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Κάποιοι άλλοι, πάντως, προτίμησαν να τηρήσουν στάση αναμονής. Είναι η περίπτωση του κόμματος Φόρτσα Ιτάλια, δημιούργημα του ίδιου του «Καβαλιέρε». «Δεν θελήσαμε να παρέμβουμε στην αμερικανική εκλογική κούρσα. Είμαστε φίλοι των Ηνωμένων Πολιτειών και θα εργαστούμε αποδοτικά μαζί τους, ανεξάρτητα από το ποιός θα εκλεγεί» επανέλαβε, κατά την διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων, ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών και νυν αρχηγός της Φόρτσα Ιτάλια, Αντόνιο Ταγιάνι.
Όσο για την αντιπολίτευση και το κίνημα Πέντε Αστέρων αποφάσισε να μην εκφράσει σαφή προτίμηση. «Όποιος και αν κερδίσει, θα πρέπει να επιδιώξουμε την διατήρηση καλών σχέσεων, με στόχο την προστασία των εθνικών μας συμφερόντων. Όταν πρόκειται για υποψήφιους ξένων χωρών, δεν θέλω να εκφέρω γνώμη», είναι η θέση του αρχηγού των «πεντάστερων» και πρώην πρωθυπουργού, Τζουζέπε Κόντε.
Σε ό,τι αφορά, τέλος, το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα, η στήριξη της Κάμαλα Χάρις είναι σαφέστατη. Η γραμματέας των Ιταλών «Δημοκρατικών», Έλι Σλάιν, υπογράμμισε ότι η αντιπρόεδρος της αμερικανικής κυβέρνησης έδειξε θάρρος και έδωσε έμφαση σε βασικά θέματα, όπως στο δικαίωμα στην στέγη, στην περίθαλψη, στην εργασία και στο ότι όλοι οι πολίτες πρέπει να πληρώνονται αξιοπρεπώς.
Πέρα από τον χώρο της πολιτικής υπάρχουν, βέβαια, ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις έμπειρων σχολιαστών. Όπως, για παράδειγμα, του Τζιάνι Ριότα, πρώην διευθυντή ειδήσεων του πρώτου τηλεοπτικού καναλιού της Rai και της εφημερίδας La Stampa. Ο Ριότα, ο οποίος γνωρίζει καλά τις Ηνωμένες Πολιτείες, εκτιμά ότι στο τελικό αποτέλεσμα θα βαρύνουν -όσο ποτέ άλλοτε- τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και, ειδικότερα, το TikTok. Mε πολλές νέες γυναίκες, tiktokers, οι οποίες κινητοποιήθηκαν υπέρ της Κάμαλα Χάρις και, αντίστοιχα, άνδρες ηλικίας μέχρι τριάντα ετών οι οποίοι, με τα σύντομα βίντεο, στήριξαν ανεπιφύλακτα τον Τραμπ.
Ένας άλλος έμπειρος αναλυτής, ο Αμερικανός δημοσιογράφος ‘Αλαν Φρίντμαν, ο οποίος ζει εδώ και πολλά χρόνια στην Ιταλία και εξέδωσε βιογραφία του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, προχώρησε σε σαφέστερη πρόβλεψη: « έχω την αίσθηση ότι ο Τραμπ μπορεί να τα καταφέρει, διότι και στο παρελθόν διαπιστώσαμε ότι έλαβε περισσότερες ψήφους απ΄ότι μας έλεγαν τα διάφορα γκάλοπ». Σύμφωνα με τον Φρίντμαν «πολλοί Αμερικανοί ντρέπονται να πουν ότι σκοπεύουν να επιλέξουν τον υποψήφιο των ρεπουμπλικανών και, για τον λόγο αυτό, δεν απαντούν στους δημοσκόπους»
Ποιόν θα στήριζαν, όμως, οι Ιταλοί, αν είχαν δικαίωμα ψήφου στις αμερικανικές εκλογές; Σύμφωνα με γκάλοπ της εταιρίας Youtrend, το 78% των ερωτηθέντων θα εμπιστευόταν την Κάμαλα Χάρις, και μόνον το 22% τον Τραμπ.
Μοιάζει σχεδόν αυτονόητο ότι το 95% των ψηφοφόρων του Ιταλικού, κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος στηρίζει δυναμικά την Αμερικανίδα αντιπρόεδρο. Αυτό που προκαλεί έκπληξη, όμως, είναι ότι και το 49% των πολιτών που, σύμφωνα με το συγκεκριμένο στατιστικό δείγμα, πριν δυο χρόνια επέλεξαν το κόμμα της Μελόνι, θα «σταύρωνε» επίσης, την υποψήφια των «Democrats». Όσο για τους οπαδούς των Ιταλών «πεντάστερων», ο μεγιστάνας που έλαβε το χρίσμα των ρεπουμπλικανών και έβαλε και πάλι στο μάτι την πολυθρόνα του οβάλ γραφείου, επιλέγεται μόνο από το 15% των ερωτηθέντων. Βάσει της ανάλυσης του Άλαν Φρίντμαν, πάντως, θα είχε ενδιαφέρον να καταλάβει, κανείς αν -και εδώ στην Ιταλία- κάποιοι μπορεί να αποφεύγουν να δηλώσουν ανοικτά ότι συμπαθούν και θα στήριζαν, ως νέο πλανητάρχη, τον Ντόναλντ Τραμπ.
