Λίγους μήνες μετά τον σοβαρό τραυματισμό που υπέστη στο χέρι και στο μάτι, ο Άρης Μουγκοπέτρος, ο δεξιοτέχνης του κλαρίνου που έχει σημαδέψει με το παίξιμό του την ελληνική μουσική παράδοση, επέστρεψε με μια ανάρτηση που δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο.
Μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram, ο Άρης άνοιξε την καρδιά του. Δεν μίλησε μόνο για τον πόνο του σώματος, αλλά κυρίως για τις πληγές της ψυχής. Πληγές που, όπως ο ίδιος εξομολογείται, δεν προήλθαν μόνο από τον τραυματισμό, αλλά από τις συνθήκες γύρω από τη δουλειά που τόσο αγάπησε. Τη μουσική. Την τέχνη που υπηρέτησε με πάθος, με αφοσίωση, με κάθε κύτταρο της ύπαρξής του.
«Δεν ξέρω αν θα ξαναπαίξω ή αν θα ξανακάνω αυτή την δουλειά», γράφει. Και η φράση αυτή, απλή και γυμνή, κουβαλάει όλο το βάρος της αβεβαιότητας, της απογοήτευσης, αλλά και της ειλικρίνειας ενός ανθρώπου που δεν φοβάται να δείξει την ευαλωτότητά του.
Κι όμως, μέσα σε αυτή τη σκοτεινή στιγμή, ο Άρης δεν ξεχνά να ευχαριστήσει. «Η αγάπη που λαμβάνω καθημερινά είναι θεϊκή», λέει. Και είναι αυτή η αγάπη, από φίλους, γνωστούς και αγνώστους, που τον κρατά όρθιο. Που του θυμίζει πως η μουσική του δεν ήταν απλώς ήχοι – ήταν ψυχή, ήταν μνήμη, ήταν ταυτότητα.
Το κλείσιμο της ανάρτησης, με τα λόγια του Νίκου Καζαντζάκη, δεν είναι τυχαίο. «Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος». Είναι η δήλωση ενός ανθρώπου που, παρά τις δυσκολίες, επιλέγει να σταθεί με αξιοπρέπεια. Να μην ελπίζει, γιατί δεν περιμένει τίποτα. Να μην φοβάται, γιατί έχει ήδη αντιμετωπίσει τα χειρότερα. Και να είναι ελεύθερος, γιατί η αλήθεια του δεν χωράει σε συμβάσεις.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
